Η Ντόρα Μίνου, ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια (ενηλίκων, ζεύγους και οικογένειας) γράφει για το φόβο της απόρριψης που επηρεάζει τη ζωή και τις σχέσεις μας.
Πολλές φορές βλέπουμε άτομα με καταπιεσμένα συναισθήματα και ανάγκες, άτομα που δυσκολεύονται να προχωρήσουν, να αντισταθούν, να πάρουν πρωτοβουλίες και να βιώσουν το εδώ και τώρα μέσα στη σχέση τους…
Ο φόβος της απόρριψης αμβλύνει τις ανασφάλειες και καταρρίπτει την ισοτιμία των σχέσεων και αυτό γιατί το ανασφαλές άτομο περιχαρακώνεται από “πρέπει”, αγνοεί τα θέλω και τις ανάγκες του και ακινητοποιείται μέσα από το φόβο της απόρριψης.
Οι εκπτώσεις που κάνουμε στη ζωή μας αφήνοντας ανικανοποίητες ανάγκες, οι λάθος επιλογές, η υποχωρητικότητα και η ανέχεια σε πολλές των περιπτώσεων, η χαμηλή αυτοεικόνα και η έλλειψη ευθύνης και πρωτοβουλιών, τα υπερτιμημένα “πρέπει” που έχουμε καθιερώσει στη ζωή μας προκειμένου να μην δυσαρεστούμε τους άλλους, ενώ ταυτόχρονα είμαστε οι ίδιοι καταπιεσμένοι και απομακρυσμένοι από τα δικά μας “θέλω”, και γενικότερα το “σύνδρομο του καλού παιδιού” που μπορεί να μας κυριεύει σε όλη μας τη ζωή ενισχύονται τις περισσότερες φορές από την ανάγκη μας να είμαστε αποδεκτοί και αρεστοί στους άλλους.
Αλήθεια όμως μπορούμε να αρέσουμε σε όλους;
Η απάντηση είναι όχι, γιατί όπως ακριβώς κι εμάς δεν μας αρέσουν όλοι, το ίδιο ισχύει και στην αντίθετη περίπτωση. Οι άνθρωποι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε επιλογές, να αποδεχόμαστε ή να μην αποδεχόμαστε συμπεριφορές, διαφέρουμε μεταξύ μας στα γούστα, στις ανάγκες, στις φιλοδοξίες, στους στόχους και πολύ συχνά στη στάση ζωής, τις αντιλήψεις και τις πεποιθήσεις μας.
Έχουμε διαφορετικά βιώματα, προερχόμαστε από διαφορετικά οικογενειακά συστήματα, έχουμε αναπτύξει διαφορετικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας, με λίγα λόγια είμαστε μοναδικοί. Δεν υπάρχουν πιστά αντίγραφα, και πολλές φορές στη ζωή μας θα απορρίψουμε και θα μας απορρίψουν. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που δημιουργούμε σχέσεις με κάποιους ανθρώπους και όχι με όλους, και επιπλέον κάθε σχέση δεν μπορεί να είναι ίδια με την προηγούμενοι ή την επόμενη.
Κάποια βοηθητικά tips
-Σκέψου θετικά. Στη σχέση δεν επιλέγει ο ένας. Προχωρούν και οι δύο μαζί, παίρνουν και οι δύο το ρίσκο. Το να προχωρήσει λοιπόν μία σχέση είναι μία κοινή απόφαση και όσες πιθανότητες έχεις εσύ να σε απορρίψει ο σύντροφός σου στην πορεία άλλες τόσες έχει και αυτός να τον απορρίψεις εσύ.
-Απεγκλωβίσου από τραυματικά βιώματα: Το παρόν και το μέλλον δεν είναι μία συνέχεια του παρελθόντος. Αν δηλαδή κάποιος έχει υποστεί απόρριψη στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι αυτό θα γίνει και σε μία επόμενη σχέση
-Αγάπησε τον εαυτό σου: Όταν αγαπάς και εκτιμάς αυτό που είσαι συνήθως το εκπέμπεις. Η αυτοεκτίμηση είναι μεγάλο όπλο στη σχέση μας με τους άλλους, εμπνέει σεβασμό, θέτει όρια και δεν κλονίζει την αυθεντικότητά μας.
Ο φόβος της απόρριψης δεν συνδέεται απαραίτητα με το βίωμα της απόρριψης. Στην πρώτη περίπτωση παλεύεις με το άγχος και την ανασφάλεια ενώ στη δεύτερη περίπτωση έρχεσαι αντιμέτωπος με το πραγματικό γεγονός ότι κάποιος σε έχει απορρίψει και βιώνεις όλες τις αρνητικές συνέπειες.
Βιώνοντας την απόρριψη σκέψου…
-Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου: Το ότι μας απορρίπτει κάποιος δεν σημαίνει ότι δεν αξίζουμε την αγάπη και την αποδοχή. Είναι μία συνιστώσα στη ζωή μας και μία εκδοχή του ρίσκου που πήραμε προκειμένου να σχετιστούμε με τον συγκεκριμένο.
-Η επόμενη σχέση δεν λειτουργεί ως συνέχεια της προηγούμενης. Επομένως κάποιος μπορεί να σε απέρριψε θα υπάρξουν όμως πολλοί άλλοι που θα σε αποδεχτούν αλλά και κάποιοι που θα τους απορρίψεις εσύ.
-Δύο άνθρωποι που έρχονται κοντά είναι δύο διαφορετικά συστήματα. Μέσα από αυτό το πρίσμα είναι φυσικό κάποιες φορές να μην ταιριάζουμε με τον άλλο και να μην μπορούμε να βρούμε τρόπο επαφής, επικοινωνίας και κατ’ επέκταση συνέχειας της σχέσης.
-Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου για να επουλώσει τις πληγές πριν κάνεις το επόμενο βήμα με κάποιο άλλο άτομο. Είναι σημαντικό να μην προχωράμε σε μία επόμενη σχέση έχοντας εκκρεμότητες από την προηγούμενη γιατί έτσι δεν μπορούμε να δούμε τον διαφορετικό ορίζοντα που μας προσφέρει, κουβαλάμε θυμό και απωθημένα που είναι πολύ κακοί σύμβουλοι για ένα νέο ξεκίνημα.
-Βίωσε τα συναισθήματά σου όσο επώδυνα κι αν είναι. Η απόρριψη δημιουργεί θυμό, απογοήτευση, στενοχώρια πολλές φορές και ενοχές. Μέσα από το βίωμα των συναισθημάτων σου θα κάνεις και έναν προσωπικό απολογισμό, θα δεις και κάποια τρωτά δικά σου, θα πάρεις και την ευθύνη που σου αναλογεί.
Να θυμάσαι…
Όσες προσπάθειες και να κάνουμε στη ζωή μας για να είμαστε αρεστοί, κάποια στιγμή θα βιώσουμε και την απόρριψη και αυτό είναι απόλυτα υγιές, αρκεί να μπορέσουμε στη συνέχεια να ανασυγκροτηθούμε και να προχωρήσουμε παραπέρα. Σίγουρα δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.
Εάν ωστόσο η ανάγκη μας να είμαστε αρεστοί και αποδεκτοί μας εγκλωβίζει και λειτουργούμε καταπιεστικά και κάνοντας εκπτώσεις στις δικές μας προσωπικές ανάγκες ή αν τελικά δεν μπορούμε να διαχειριστούμε την απόρριψη και αυτό μας καθηλώνει και μας φθείρει ψυχολογικά, είναι εμφανές σε τέτοιες περιπτώσεις, ότι καλό θα είναι να πάρουμε την ανάλογη βοήθεια μέσα από ψυχοθεραπεία.
