ΗDemi Moore απέσπασε Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της σταινία «The Substance» της Coralie Fargeat, μια πολυσυζητημένη αλληγορία για το εμμονικό κυνήγι της νεότητας, ειδικά στον κόσμο του θεάματος, που εκθειάζει την εξωτερική εμφάνιση.
Η 62χρονη ηθοποιός, που θεωρείται φαβορί και για τα Όσκαρ, προστέθηκε φέτος σε μια όλο και πιο μακρά λίστα γυναικών που αναγνωρίζονται για την καλλιτεχνική αξία τους μετά τα πενήντα χρόνια τους, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Pamela Anderson και το «The Showgirl». Ήταν επίσης η Angelina Jolie, που στα 49 της και μετά από μια μακρά δικαστική διαμάχη για το διαζύγιο από τον Brad Pitt, επίσης επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη με έναν ρόλο που της υπενθύμισε τι σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης, εκείνον της Μαρίας Κάλλας.
Όπως είπε λοιπόν η Demi Moore όταν ανέβηκε στη σκηνή να παραλάβει το βραβείο της:
«Κάνω αυτή τη δουλειά εδώ και πάνω από 45 χρόνια και είναι η πρώτη φορά που κερδίζω οτιδήποτε ως ηθοποιός και νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη.
»Πριν από 30 χρόνια, ένας παραγωγός μού είχε πει πως είμαι ηθοποιός για ταινίες που παρακολουθείς τρώγοντας ποπκόρν κι εγώ το είχα ερμηνεύσει ως ότι δεν θα είχα ποτέ το δικαίωμα να πάρω ένα τέτοιο βραβείο. Ότι θα έκανα ταινίες εμπορικά επιτυχημένες, αλλά δεν θα αναγνωριζόμουν ποτέ. Αυτό το πίστεψα και με διάβρωσε σε τέτοιο βαθμό, που μερικά χρόνια πριν πίστεψα ότι αυτό ήταν, ίσως είχα ολοκληρώσει τη διαδρομή μου, ίσως είχα κάνει ό,τι ήταν να κάνω. Αλλά εκεί που είχα φτάσει στο χαμηλότερο σημείο μου, ήρθε ξαφνικά, από το πουθενά, αυτό το τρελό, εξωφρενικό σενάριο, με τίτλο “The Substance” και το σύμπαν μού είπε, δεν έχεις τελειώσει.
«Πριν από 30 χρόνια, ένας παραγωγός μού είχε πει πως είμαι ηθοποιός για ταινίες με ποπκόρν κι εγώ το είχα ερμηνεύσει ως ότι δεν θα είχα ποτέ το δικαίωμα να πάρω ένα τέτοιο βραβείο».
»Νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη προς την Coralie Fargeat, που με εμπιστεύτηκε, προς τη Margaret [Qualley], που ήταν το άλλο μου μισό, δεν θα τα είχα καταφέρει χωρίς εκείνη, προς τους ανθρώπους που είναι μαζί μου εδώ και τριάντα χρόνια, ειδικά προς εκείνους που πίστεψαν σε εμένα όταν εγώ δεν πίστευα στον εαυτό μου. Σας αφήνω με κάτι που λέει και αυτή η ταινία, σε κάποιον βαθμό: Για τις στιγμές που δεν πιστεύουμε ότι είμαστε αρκετά έξυπνες, όμορφες ή λεπτές ή επιτυχημένες ή απλά αρκετές, μια γυναίκα μού είχε πει, να ξέρεις ότι δεν θα είσαι ποτέ αρκετή, αλλά μπορείς να γνωρίζεις το μέγεθος της αξίας σου, αρκεί να αφήσεις κάτω το μέτρο της σύγκρισης. Σήμερα λοιπόν γιορτάζω αυτό το βραβείο ως ένδειξη του ποια είμαι ως όλον και ως το δώρο του να κάνω αυτό που αγαπάω και ως μια υπενθύμιση ότι όντως ανήκω εδώ, σας ευχαριστώ πάρα πολύ».
Δείτε την ομιλία της Demi Moore:
