Ηδιατήρηση φιλικών σχέσεων στην ενήλικη ζωή είναι μια πρόκληση που πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουμε, συχνά με αίσθημα ενοχής ή απογοήτευσης. Εκεί που παλιά οι φιλίες ήταν φυσικές, εύκολες και σχεδόν αναπόφευκτες, τώρα μοιάζουν να απαιτούν προσπάθεια, συντονισμό και έναν βαθμό ενέργειας που δεν έχουμε πάντα.
Η Mel Robbins, συγγραφέας και ομιλήτρια με τεράστια απήχηση, προτείνει μια απλή αλλά ουσιαστική θεωρία που εξηγεί γιατί οι ενήλικες φιλίες είναι τόσο δύσκολες – και τι μπορούμε να κάνουμε για να τις κρατήσουμε.
Σύμφωνα με τη Robbins, η δυσκολία δεν είναι προσωπική αποτυχία, αλλά αποτέλεσμα της αλλαγής των συνθηκών ζωής. Όταν ήμασταν παιδιά ή φοιτητές, το περιβάλλον μας –σχολείο, δραστηριότητες, φοιτητική ζωή– δημιουργούσε αυτόματα τις κατάλληλες προϋποθέσεις για φιλίες. Η εγγύτητα, ο κοινός χρόνος και οι παρόμοιοι ρυθμοί ζωής έκαναν τις φιλίες σχεδόν αναπόφευκτες.
Στην ενήλικη ζωή, όμως, αυτές οι προϋποθέσεις εξαφανίζονται. Οι άνθρωποι μετακομίζουν, αποκτούν οικογένειες, αλλάζουν επαγγελματικούς ρόλους και τα χρονοδιαγράμματα παύουν να συγχρονίζονται. Η Robbins υποστηρίζει ότι οι ενήλικες φιλίες βασίζονται σε τρεις βασικούς «πυλώνες»: εγγύτητα, συγχρονισμός και ενέργεια.
Η εγγύτητα, δηλαδή η φυσική παρουσία, είναι κρίσιμη. Χρειάζονται περίπου 50 ώρες για να δημιουργηθεί μια απλή φιλία και πάνω από 200 για μια στενή σχέση. Όταν δεν συναντιόμαστε φυσικά, αυτή η «συσσώρευση χρόνου» απλώς δεν συμβαίνει.
Ο συγχρονισμός αφορά το αν οι ζωές μας είναι σε παρόμοιο «κύκλο». Μπορεί να αγαπάμε κάποιον φίλο, αλλά αν ο ένας μεγαλώνει παιδιά και ο άλλος ταξιδεύει διαρκώς, είναι δύσκολο να συντονιστούν οι σχέσεις.
Η ενέργεια, τέλος, αναφέρεται στο πώς αισθανόμαστε κοντά σε κάποιον. Υπάρχει άνεση, κατανόηση και στήριξη ή όχι; Ακόμα κι αν συνυπάρχουν εγγύτητα και συγχρονισμός, η σχέση δεν προχωρά αν η ενέργεια δεν «ταιριάζει».
Η Robbins μάς ενθαρρύνει να μην παίρνουμε προσωπικά το ξεθώριασμα μιας φιλίας. Οι αλλαγές είναι φυσικές. Κάποιοι φίλοι απομακρύνονται, άλλοι επανέρχονται. Δεν χρειάζεται να πιέζουμε καταστάσεις, ούτε να θεωρούμε κάθε απόσταση ως απόρριψη.
Το μυστικό, λέει, είναι η πρόθεση. Στην ενήλικη ζωή, οι φιλίες δεν συμβαίνουν αυτόματα – τις χτίζουμε. Μικρές πράξεις, όπως ένα «γεια» στην τάξη γυμναστικής ή μια πρόσκληση για καφέ, μπορούν να είναι η αρχή μιας βαθύτερης σχέσης.
Όπως λέει η Robbins: «Μερικοί από τους καλύτερους φίλους της ζωής σου, δεν τους έχεις γνωρίσει ακόμα». Το μόνο βέβαιο στη ζωή είναι η αλλαγή – και μέσα σε αυτήν, γεννιούνται νέες ευκαιρίες για συνδέσεις, αρκεί να είμαστε ανοιχτοί και διαθέσιμοι να τις καλλιεργήσουμε.
