Τους τελευταίους μήνες, η Nicole Kidman βρίσκεται συνεχώς στο επίκεντρο με αφορμή τη νέα της ταινία, το «Babygirl». Υπάρχουν αυτοί που μιλούν για ένα δυναμικό comeback, αυτοί που μιλούν για την απόλυτη αναγέννηση κι αυτοί που κάνουν λόγο για μία πολλά υποσχόμενη παραγωγή που -όμως- δεν στάθηκε αντάξια των προσδοκιών.
Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν πιστεύει ο καθένας, είναι γεγονός πως η εν λόγω ταινία μονοπωλεί το ενδιαφέρον κι εμείς, την προσθέσαμε από νωρίς στην bucket-list μας. Έχοντας διαμορφώσει πλέον μία συνολική και ξεκάθαρη εικόνα, σας προτρέπουμε να την παρακολουθήσετε και σίγουρα, θα σας προκαλέσει πολλά, διαφορετικά συναισθήματα…
A true masterpiece!
«Μία καταξιωμένη CEO βάζει την καριέρα και την οικογένεια της σε κίνδυνο, όταν παίρνει την απόφαση να ξεκινήσει μία ταραχώδη σχέση με έναν κατά πολύ νεότερο ασκούμενο». Αυτή ήταν σε γενικές γραμμές η περιγραφή της νέας ταινίας, στην οποία πρωταγωνιστεί η Nicole Kidman, με την ίδια την ηθοποιό να κάνει λόγο για μία «αντισυμβατική ερωτική ιστορία με έντονα παιχνίδια εξουσίας». Το ερωτικό θρίλερ, που κυκλοφόρησε μέσα στον Δεκέμβρη και αμέσως εξελίχθηκε σε κεντρικό θέμα συζήτησης για film-lovers και μη, έχει λάβει πολλά εγκωμιαστικά σχόλια τόσο από αυτούς που την παρακολούθησαν, όσο και από τους κριτικούς, κυρίως λόγω της τολμηρής ερμηνείας της Αυστραλής ηθοποιού που μας δείχνει μία διαφορετική -πολύ πιο τολμηρή- πτυχή του χαρακτήρα της και μοιάζει πιο απελευθερωμένη από ποτέ από taboo και δεύτερες σκέψεις.
Η Nicole Kidman, που ενσαρκώνει μία γυναίκα που βιώνει μία εξαιρετικά δύσκολη και περίεργη πραγματικότητα, ήταν υποψήφια για την 20ή Χρυσή Σφαίρα της για τον ρόλο της στη συγκεκριμένη ταινία, ενώ έκανε δικό της και το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας τον περασμένο Σεπτέμβριο, σε μία ιδιαίτερη στιγμή για την ίδια. Η Kidman, υποδύεται τη Romy, στέλεχος μεγάλης εταιρίας που είναι παντρεμένη με τον διευθυντή θεάτρου Jacob (Antonio Banderas). Είναι μία ισχυρή γυναίκα, μία γυναίκα με δυναμικό χαρακτήρα και εξουσία, ωστόσο, την ίδια στιγμή είναι και μία γυναίκα ανικανοποίητη σεξουαλικά, που βρίσκει αυτό που έψαχνε σε έναν ασκούμενο, τον Samuel (Harris Dickinson), με τον οποίο συνάπτει μια έντονη ερωτική σχέση. Κάπου εκεί, η κατάσταση ξεφεύγει τελείως, εκτροχιάζεται και η Kidman (aka Romy) μοιάζει πια τελείως αδύναμη, στα χέρια ενός προσώπου που βρίσκεται σε θέση ισχύος και ορίζει τους δικούς του κανόνες, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
«Στις σκηνές αυτές μοιραζόμασταν πολλά και στη συνέχεια ερχόταν η απογοήτευση. Υπήρχαν στιγμές που έλεγα: Δε θέλω πια να έχω οργασμό. Μην έρχεσαι κοντά μου. Μισώ να το κάνω αυτό. Δεν με νοιάζει αν δε με αγγίξουν ποτέ ξανά στη ζωή μου. Ήταν τόσο παρόν όλη την ώρα για μένα, που ήταν σχεδόν σαν εξάντληση», έχει πει η Kidman σε συνέντευξή της, με την γνωστή ηθοποιό να μιλάει ανοικτά για το πώς βίωσε η ίδια τα -απαιτητικά σε ορισμένα σημεία- γυρίσματα. Η σκηνοθέτιδα, Halina Reijn ήταν συνεχώς στο πλευρό της. Ήταν εκείνη που την καθοδηγούσε, που την βοηθούσε να ανταπεξέλθει και να διαχειριστεί τα συναισθήματα και τις σκέψεις, που την κατέκλυσαν σε πολλές στιγμές.
«Το Babygirl αφορά στο σεξ προφανώς, αλλά και στην επιθυμία, τις κρυφές μας σκέψεις, τα μυστικά, τον γάμο, την αλήθεια, την εξουσία, τη συναίνεση. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας και ελπίζω να είναι μια απελευθερωτική ιστορία. Την αφηγείται γυναίκα μέσα από τη δική της ματιά και το γεγονός ότι βρισκόμουν στα χέρια μιας γυναίκας με τη συγκεκριμένη ιστορία ήταν κάτι πολύ βαθύ και απελευθερωτικό», εξήγησε η ηθοποιός, όταν η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας, όπου η ίδια απέσπασε το βραβείο γυναικείας ερμηνείας, που χαρακτηρίστηκε από πολλούς «τολμηρή» και «προκλητική». Η Kidman έκανε λόγο για μία απελευθερωτική διαδικασία για την ίδια κι εμείς, έχοντας παρακολουθήσει την ταινία, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως αυτό ισχύει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Τι κρατάμε εμείς;
Το πώς «μεταφράζει» μία ισχυρή γυναίκα την επιθυμία. Πώς τη λαμβάνει και πώς την εκπέμπει. Το «Babygirl» δεν είναι απλώς μία ακόμη ταινία που ασχολείται με τη γυναικεία απόλαυση, την επιθυμία και τη «μάχη» των δύο φύλων. Κάνει focus σε ένα παιχνίδι δύναμης και ισχύος δίχως όρια και δεύτερες σκέψεις, δίχως περιορισμούς. Η Kidman, ενσαρκώνει μία ισχυρή CEO μιας εταιρίας τεχνολογίας, η οποία μοιάζει να έχει δημιουργήσει την ιδανική εικόνα που απέχει όμως πολύ από την πραγματικότητα, που ξεφεύγει τελείως από τα στενά, αυτά, δεσμά. Στον δρόμο της Romy, βρίσκεται ένας νέος intern, με τον οποίο αναπτύσσει πολύ σύντομα μια σχέση φαντασίωσης, που της δίνει την ευκαιρία να απελευθερωθεί σεξουαλικά και να δείξει ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο. Απομακρύνεται από τα δικά της standards, αφήνει κάποιον άλλον να την καθοδηγήσει και να βρεθεί σε θέση ισχύος και σταδιακά, ανακαλύπτει και η ίδια τον πραγματικό της εαυτό, με έναν τρόπο σαγηνευτικό, αλλά και τρομακτικό.
Η πρωταγωνίστρια βρίσκεται σε μία διαρκή σύγκρουση με τον εαυτό της, χάνοντας την ισορροπία της και όλα μοιάζουν να βρίσκονται σε κίνδυνο, με την Kidman να μαγνητίζει τα βλέμματα στον highlight ρόλο της καριέρας της. Υπάρχουν σκηνές, στις οποίες πρέπει να ξεφύγει -πρώτα η ίδια- από τη δική της κανονικότητα -εντός κι εκτός ταινίας- και σκηνές όπου ακροβατεί ανάμεσα σε πολύ στενά όρια. Όλη αυτή η απίστευτη τρέλα, η μεθυστική ηδονή κάνει τη Romy να αναγκάζεται να αφεθεί στα «θέλω» και στα πάθη της και παράλληλα, προσπαθεί να το τιθασεύσει όλο αυτό, τη στιγμή που δημόσια αναγκαστικά πρέπει να διατηρήσει την «σωστή» εικόνα της, που είναι πολύ συγκεκριμένη και αυστηρή. Μία iconic movie, μία ταινία-σταθμός για μία σπουδαία ηθοποιό, που αξίζει να προστεθεί στην bucket-list σας άμεσα…
