Ο συν-σκηνοθέτης του No Other Land ελπίζει ότι η ζωή της κόρης του δεν θα είναι όπως η δική του
To No Other Land κέρδισε φέτος το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ. Η ταινία, η οποία δημιουργήθηκε από μια παλαιστινιακή-ισραηλινή κολεκτίβα, κέρδισε τον ανταγωνισμό των ταινιών Black Box Diaries, Porcelain War και Sugarcane.
Έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Βερολίνου πέρυσι, όπου κέρδισε το βραβείο ντοκιμαντέρ της Berlinale. Η ταινία γυρίστηκε μεταξύ 2019 και 2023 και επικεντρώνεται στον συνεχή αναγκαστικό εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τα σπίτια τους στο Masafer Yatta, μια περιοχή στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη που βρίσκεται στο στόχαστρο των ισραηλινών δυνάμεων.
Μιλώντας υπό το θερμό χειροκρότημα, οι δημιουργοί της ταινίας ευχαρίστησαν την Ακαδημία προτού ο συν-σκηνοθέτης Basel Adra δηλώσει ότι έγινε πρόσφατα πατέρας και ελπίζει ότι η ζωή της κόρης του δεν θα είναι σαν τη δική του – “πάντα φοβούμενος κάποια βία, κατεδαφίσεις σπιτιών και αναγκαστικό εκτοπισμό”.
Συνέχισε λέγοντας ότι η ταινία του αντικατοπτρίζει “τη σκληρή πραγματικότητα” που είχαν υπομείνει οι συμπατριώτες του Παλαιστίνιοι για πολλά χρόνια, “καθώς καλούμε τον κόσμο να λάβει σοβαρά μέτρα για να σταματήσει την αδικία και να σταματήσει την εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού λαού”.
Στη συνέχεια, ο συν-σκηνοθέτης Yuval Abraham ανέβηκε στη σκηνή για να πει ότι Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί έκαναν την ταινία μαζί “γιατί μαζί οι φωνές μας είναι πιο δυνατές. Βλέπουμε ο ένας τον άλλον η φρικτή καταστροφή της Γάζας και του λαού της πρέπει να τελειώσει”.
“Οι ισραηλινοί όμηροι συνελήφθησαν βάναυσα στο έγκλημα της 7ης Οκτωβρίου που πρέπει να απελευθερωθούν. Όταν κοιτάζω τον Basel βλέπω τον αδερφό μου αλλά είμαστε άνισοι. Zούμε σε ένα καθεστώς όπου είμαι ελεύθερος σύμφωνα με το πολιτικό δίκαιο, αλλά o Basel πρέπει να ζει σύμφωνα με στρατιωτικούς νόμους που καταστρέφουν τη ζωή του και δεν μπορεί να ελέγξει”.
Και συνέχισε: “Υπάρχει διαφορετικός δρόμος. Πολιτική λύση. Χωρίς εθνική υπεροχή, με εθνικά δικαιώματα και για τους δυο μας. Και οφείλω να πω, καθώς βρίσκομαι εδώ, η εξωτερική πολιτική σε αυτή τη χώρα βοηθάει να μπλοκάρει αυτόν τον δρόμο”.
“Γιατί; Δεν βλέπετε ότι είμαστε αλληλένδετοι; Ότι ο λαός μου μπορεί να είναι πραγματικά ασφαλής εάν οι άνθρωποι του Basel είναι πραγματικά ελεύθεροι και ασφαλείς. Υπάρχει κι άλλος τρόπος. Δεν είναι αργά για τη ζωή, για τους ζωντανούς. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος”.
