Αγαπημένοι μου , που με χαρά ανακαλύπτω ότι κάθε μήνα είσαστε και περισσότεροι.
Σας έχω συνηθίσει σε προσωπικές εκμυστηρεύεσεις , και πως αλλιώς θα γινόταν να έχουμε μία τίμια σχέση έστω και διαδικτυακή?
Αφορμή για το σημερινό άρθρο , υπήρξε η απόλυτα ειλικρινής φράση φίλης μου “Ζώ το όνειρο μου!”.
Και αμέσως σκέφτηκα , πραγματικά πόσο μεγάλη σημασία έχει να μην σταματάς να κυνηγάς το όνειρο σου.
Για τον καθένα μας ξεχωριστά το όνειρο είναι διαφορετικό.Για κάποιον είναι ύλη , για άλλον είναι αναγνώριση , ακόμη ακόμη και να καταφέρεις να συναρμολογήσεις ένα παζλ 5000 κομματιών!
Σημασία δεν έχει τι είναι το όνειρο σου , αλλά να είσαι εσύ πάντα έτοιμος να το φτάσεις!
Είχα διαβάσει κάποτε ένα από τα βιβλία που μου άλλαξαν τελείως τον τρόπο σκέψης και τη στάσης ζωής.Ήταν η “Τελευταία Διάλεξη” του Ρόμπερτ Πάουελ. Εκεί ο συγγραφέας δίνει πολύ μεγάλη βαρύτητα στα όνειρα που κάνουμε ως παιδιά , στα σχέδια που ζωγραφίζουμε στους τοίχους και στα κρυφά μηνύματα που εμκμυστηρευόμαστε στα ημερολόγια μας.
Μεγαλώνοντας δυστυχώς , είναι η ροή της ζωής μας τέτοια που μας αποξενώνει θαρρείς από εκείνο το παιδί που κάποτε υπήρξαμε και που με τόση ζέση έκανε όνειρα και πίστευε σε αυτά.
Κανένας δεν μπορεί να σου απαγορεύσει να ονειρεύεσαι. Εάν όνειρο σου είναι να μετοικήσεις στο φεγγάρι έχεις κάθε δικαίωμα να σπαταλήσεις όλη σου τη ζωή παλεύοντας για να αγοράσεις ένα οικόπεδο στη Σελήνη.Και εάν ποτέ κανείς χλευάσει το όνειρο σου αυτό , εσύ μην απογοητευτείς. Γιατί για εκείνον μπορεί να είναι μια χαζή φαντασίωση αλλά για εσένα είναι όλα όσα πάντα επιθυμούσες , όλα όσα έκανες για να το φτάσεις και όλα όσα έγινες στην προσπάθεια σου αυτή.
Δεν ξέρω ακόμα να σου πώ , εάν τελικά μεγαλύτερη αξία έχει να φτάνεις το όνειρο σου ή η διαδρομή που κάνεις προσπαθώντας διότι ως φύση και θέση αισιόδοξη και φιλόδοξη προσωπικά τα όνειρα μου τα πραγματώνω ένα προς ένα.
Μπορείς να με πείς και τυχερή , σίγουρα όμως με βοηθάει να γυρνάω κάθε τόσο πίσω..στα χρόνια μου τα παιδικά μου , να θυμάμαι μυρωδιές και συναισθήματα , να γίνομαι πάλι παιδί νοερά και με αυτή τη παιδική και ακατανίκητη δύναμη να προχωρώ στην κατάκτηση του ονείρου μου.
Θα μου πείς “Και εγώ είχα ένα όνειρο,προσπάθησα και δεν τα κατάφερα” . Έχω δύο ερωτήσεις για εσένα σε αυτή την περίπτωση.
Ήταν σίγουρα απόλυτα δικό σου το όνειρο εκείνο?
Το ήθελες πράγματι πάρα μα πάρα πολύ?
Οι απαντήσεις είναι δικές σου όπως και η πορεία που θα χαράξεις εφεξής.
Σε κάθε περίπτωση σε προτρέπω και σε παρακαλώ σχεδόν , να ονειρεύεσαι και να κυνηγάς το όνειρο σου καθε στιγμή σαν να μην υπάρχει άλλη διέξοδος για εσένα.
Και να θυμάσαι , όσο οι άνθρωποι ονειρεύονται τόσο θα πολλαπλασιάζονται τα θαύματα γύρω μας.
Εις το επανειδείν.
Από το προσωπικό μου ιστολόγιο www,blessblog.webnode.gr
