Γειά.
Σου γράφω πάλι από ανάγκη , η ώρα 10 τη νύχτα που μπορώ ας πούμε.
Κοίταξε,θέλω να συζητήσουμε.
Με αφορμή το Spank Party Athens (ναι , το διάβασες στο ολοκαίνουργιο PENYPENY.GR) , μου δημιουργήθηκαν απορίες,κενά,μία ρυτίδα στο μέτωπο και βαθύτατη μελαγχολία.
Καταρχάς (και όχι καταρχήν,εγώ θα σας πώ) που στο καλό κρυβόμαστε όλοι εμείς οι απόλυτα σεξουαλικά απελευθερωμένοι , που ψάχνουμε τον σύντροφο της ζωής μας την ημέρα και γουστάρουμε να δερνόμαστε μεταξύ αγνώστων τη νύχτα.
Ήρθαν στην Ευρωπαική και όχι εξ-ευρωπαισμένη Ελλάδα οι 50 αποχρώσεις του Γκρί και έκτοτε κάθε γυναίκα κυκλοφορεί με ένα συμβόλαιο σεξουαλικής σκλάβας ανα χείρας και οι άντρες με 5-6 γραβάτες στην κωλότσεπη για παν ενδεχόμενο.
Ήρθαν και τα πάρτυ ανταλλαγής ερωτικών συντρόφων , να λίγο BDSM από δώ , λίγο spanking από εκεί και γίναμε Λας Βέγκας.
Γιατί σου λέει , πρέπει να εκτονώσεις το ερωτικό κτήνος που επιμελώς κρύβεις κάτω από τη ρόμπα σου . Επιβάλλεται και ο Τάκης , να γυμνάσει την μπυροκοιλιά κατά πως όρίζει η νέα σεξουαλική τάξη πραγμάτων.
Εγώ θα συμφωνήσω και θα σου πω και μπράβο..μόνο που χωρίς να το θέλω , η όλη εικόνα μου κλωτσάει.
Σας βλέπω , σας παρατηρώ.Οι γυναίκες θέλουν φυσικά τον έρωτα , αλλά εκείνο τον παλιό τον ατόφιο.Με τα μπουκέτα λουλούδια στην πόρτα σου , με το παλτό του ριγμένο μαλακά στους ώμους σου μέρες φθινοπώρου.
Οι άντρες..μμμ..οι άντρες ναι , τη θέλουν την ερωτική τη σκλάβα,αλλά την θέλουν μόνο δική τους.Για εκείνον τον έναν να χάνεται από πόθο για εκείνον τον έναν να αλλάζει πρόσωπα και διαθέσεις.
Και ειλικρινά σκέφτομαι , πώς από εκείνο το ρομαντικό ,σχεδόν αθώο «Θέλεις να γίνεις το κορίτσι μου» φτάσαμε στην απόλυτη απογύμνωση , στην ολοκληρωτικά εγωκεντρική φράση «Θέλω να σε π*δ*ξω».
Γιατί μη μου πεις ότι όλα αυτά τα απελευθερωμένα εμπεριέχουν κάτι άλλο πέρα από αυτό και μόνο αυτό , γιατί θα ψεύδεσαι οικτρά.
Πως γίναμε έτσι ?
Είναι ανόητο να λές πώς πιστεύεις στην αγάπη , την περιμένεις,την ονειρεύεσαι και να σκορπίζεσαι έτσι ανάμεσα σε ξένα κορμιά.
Είναι σχεδόν εγκληματικό να λές τελικά, πως δεν υπάρχει άνθρωπος να σε αγαπήσει.Μα , εσύ..Εσύ σε αγαπάς?
Πήραμε τη μοναξιά τη δύσκολη και την ντύσαμε απελευθέρωση.
Είναι χίλιες φορές πιο εύκολο να ανταλλάξετε κορμιά παρά να σταθείτε ο ένας δίπλα στον άλλον με πείσμα και αλληλεγγύη για να «χτίσεις» το δικό σας παραμύθι.
Δεν έχει υποχρεώσεις και δεσμεύσεις η απελευθέρωση.
Ανταλλαγή υγρών ,πόθων και τίποτα άλλο.Σε είδα , με είδες , σου κάνω , μου κάνεις πάμε να δαρθούμε για κανά τρίωρο να σκεπάσω τα δάκρυα για την αγάπη που όλο περιμένω και όλο αργεί.
Μη με ρωτήσεις τίποτα , δεν θα ρωτήσω τίποτα.Έμαθα μόνος μου και όσο και αν με πειράζει , πονάω και φοβάμαι να μοιραστώ τη ζωή μου.
Σε αυτό φτάσαμε.
Και για να μην παρεξηγηθώ, εσάς του απελευθερωμένους σεξουαλικά σας συμπονώ.Ναι σας συμπονώ .
Δεν επιλέγει σχεδόν κανείς τέτοια βαρβάτη μοναξιά.Μόνο από φόβο και πολλές,απαίδευτες ανασφάλειες.
Θέλει μεγάλη μαγκιά να μείνεις πιστός.όχι σε έναν άνθρωπο , αλλά σε ένα ιδανικό.
Υπήρξε ποτέ υψηλότερο ιδανικό από την ίδια , την αξεπέραστη αγάπη ?
Μην απαντήσεις. Νιώσε.
Και αν πήγες στο Spank party , στείλε μου να κάνουμε κους κους για να καταλήξουμε στο «Έχει χαθεί η αγάπη στην εποχή μας».
Επιτέλους κάντε έρωτα , ολόκληρο όμως.
Σε φιλώ.-
Μαρία Π. Ψαθά
