Οι αναποδιές και οι αποτυχίες είναι μέρος της ζωής μας! Κάποιοι εγκλωβίζονται και ακινητοποιούνται σε αυτές, κάποιοι άλλοι προχωρούν. Οι αναποδιές θα υπάρχουν πάντα και πρέπει να μάθουμε να τις αντιμετωπίζουμε σωστά -ως μαθήματα. Η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα γράφει για τον τρόπο που πρέπει να λειτουργούμε και να σκεφτόμαστε όταν κάτι πηγαίνει στραβά…
Μπορεί να κάνουμε σχέδια για το μέλλον, χωρίς όμως να σημαίνει πως τα πράγματα θα πάνε πάντα έτσι όπως τα έχουμε σχεδιάσει. Πάντα υπάρχουν απρόβλεπτοι και αστάθμητοι παράγοντες που ανατρέπουν τα σχέδιά μας… Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει βιώσει μικρές ή μεγάλες αναποδιές αλλά και αποτυχίες στην ζωή του. Όλοι μας έχουμε τέτοιου είδους εμπειρίες, χωρίς να σημαίνει πως είμαστε αποτυχημένοι. Άλλωστε, αυτή είναι η ζωή που όπως γνωρίζουμε δεν είναι στρωμένη με …ροδοπέταλα!
Ας δούμε λοιπόν πως μπορούμε να μετατρέψουμε τις αναποδιές αυτές σε μαθήματα, καθώς πάντα κάτι θετικό μπορεί να υπάρξει σε όλες τις καταστάσεις…
-Ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς: Ναι, σίγουρα έχετε ακούσει την συγκεκριμένη φράση και μπορεί αρκετοί από εσάς να γελάσετε ειρωνικά, διαφωνώντας. Παρόλα αυτά, είναι μία πραγματικότητα, καθώς μέσα από τις δυσκολίες ανακαλύπτουμε πλευρές του εαυτού μας που ούτε καν μπορεί να υποψιαζόμασταν ότι έχουμε.
-Μέσα από τις αναποδιές και τις αποτυχίες μαθαίνουμε τι δεν κάναμε ή τι κάναμε λάθος, ώστε να βελτιωθούμε και να γίνουμε καλύτεροι και πιο αποδοτικοί. Γινόμαστε επίσης πιο ανθεκτικοί, πιο επίμονοι, πιο αποφασιστικοί αλλά και πιο διεκδικητικοί.
-Η αποτυχία είναι απλά ένα γεγονός. Επειδή αποτύχαμε σε κάτι, δεν σημαίνει πως όλη η ζωή μας είναι γεμάτη αποτυχίες. Ούτε μπορεί μία αποτυχία να σημαδέψει την ζωή μας, εκτός και αν μείνουμε στην αποτυχία και πάψουμε να διεκδικούμε αυτό που πιστεύουμε ότι μας αξίζει.
–Μετά από μία καταιγίδα βγαίνει ο ήλιος. Συνήθως μετά από κάθε αποτυχία έρχεται μία θετική εμπειρία. Ίσως η συγκεκριμένη αποτυχία να καθρεφτίζει πιθανές αδυναμίες ή ακόμη και ότι ίσως να μην ήμασταν έτοιμοι. Η συνειδητοποίηση όμως αυτή μπορεί να μας δώσει φτερά και πείσμα για να δοκιμάσουμε ξανά με περισσότερη όρεξη αλλά και πιο οργανωμένα, δημιουργώντας μία θετική εμπειρία.
-Αποτυχία σημαίνει και …γείωση! Λογικό, καθώς γνωρίζω πως η ζωή δεν χαμογελά πάντα. Χρειάζεται να είμαστε γειωμένοι για να βλέπουμε που πάμε, που πατάμε, βαδίζουμε με τη γνώση πως καλύτερα τα βήματα να είναι αργά και σταθερά παρά με έναν γρήγορο και ξέφρενο ρυθμό που μπορεί να σταματήσει ξαφνικά και να μας αφήσει μετέωρους…
-Το ρίσκο φέρνει και αποτυχίες. Λογικό επίσης, αν σκεφτούμε πως ρίσκο σημαίνει πως βγαίνω έξω από τη ζώνη ασφαλείας μου και δοκιμάζω κάτι καινούριο, που συνήθως δεν το γνωρίζω. Άρα, μπορεί το ρίσκο να μου φέρει επιτυχία, μπορεί όμως και να μου φέρει και αποτυχία. Το σημαντικό είναι πως υπάρχει τόλμη, όπου μάλιστα κάθε φορά πειραματίζομαι για το τι με βοηθάει και τι όχι, βρίσκοντας τα δικά μου πατήματα και τον δικό μου ρυθμό…
-Και η ζωή …συνεχίζεται! Και η ζωή συνεχίζεται και μπορεί να γίνει και πολύ πιο καλή μετά από μία αποτυχία. Και αυτό επειδή μαθαίνουμε να εκτιμάμε καλύτερα όλα όσα έχουμε, να μετράμε τι μας οδήγησε σε μία αποτυχία, να δούμε πως μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι…
-Η αποτυχία χρειάζεται συμφιλίωση! Μόνο αν συμφιλιωθούμε με την αποτυχία μας και με ό,τι δεν πήγε ή δεν κάναμε καλά θα μπορέσουμε να το προσμετρήσουμε στην παλέτα των εμπειριών μας. Άλλωστε δεν σημαίνει ότι επειδή αποτύχαμε σε κάτι είμαστε και οι ίδιοι μία κινητή αποτυχία! Ασφαλώς και έχουμε θετικά και αρκετές επιτυχίες, φτάνει όμως να τις αναγνωρίζουμε και να μην στεκόμαστε μόνο στις αποτυχίες…