Στυτική Δυσλειτουργία:Μαθαίνουμε τα πάντα γύρω από την”μάστιγα” της νέας εποχής

1. Τι ορίζουμε στυτική δυσλειτουργία;

Η μόνιμη ή παροδική αδυναμία για την απόκτηση και διατήρηση στύσης, ικανής για σεξουαλική δραστηριότητα και ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή.

2. Ποια ήδη στύσεων έχουμε;

Η στύση διακρίνεται σε 3 τύπους:

• Ψυχογενής (μετά από οπτική, ακουστική ή και άλλη διέγερση)
• Αντανακλαστική (μετά από απτικό ερεθισμό των γεννητικών οργάνων)
• Νυκτερινή (στύσεις που εμφανίζονται κατά την REM φάση του ύπνου)

3. Πόσα χρόνια σεξουαλικής ζωής έχει ο άνδρας; Μέχρι πότε;

Ο άνδρας διεκδικώντας τη σεξουαλική του υγεία από την εφηβική αφύπνιση (ήβη) μέχρι το τέλος της ζωής του μπορεί να λειτουργεί σεξουαλικά, τόσο με ψυχική συμμετοχή όσο και με σωματική ανταπόκριση. Ασφαλώς, ο βιολογικός κύκλος με τη πάροδο των χρόνων εμφανίζει διαφοροποιήσεις ως προς τη συχνότητα και τον αριθμό των επαφών, χωρίς όμως να αναστείλει τη σεξουαλική δραστηριότητα ενός άνδρα που ψυχικά επιθυμεί τη σεξουαλική του ζωή χωρίς να οριοθετείται ηλικιακά το τέλος της.

4. Οι διαταραχές της στύσης είναι συχνό φαινόμενο;

Τα τελευταία 50 χρόνια, οι μελέτες που έχουν γίνει γύρω από την στυτική λειτουργία, συνηγορούν στην άποψη ότι ο άνδρας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής ζωής του, μπορεί αιφνίδια και αναίτια να εμφανίσει ένα στυτικό επεισόδιο παροδικού τύπου δυσλειτουργίας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα αποκτήσει μόνιμο πρόβλημα. O Kinsey στις αναφορές του υποστηρίζει ότι ο ένας στους δύο άνδρες κατά τη διάρκεια της ερωτικής του ζωής, εμφανίζει τουλάχιστον ένα τέτοιο επεισόδιο χωρίς να οδηγηθεί σε στυτική διαταραχή.

Τελευταίες παγκόσμιες μελέτες που καταγράφουν τη σεξουαλική ζωή του άνδρα της δυτικής κοινωνίας, δείχνουν ότι είναι αρκετά συχνό φαινόμενο η εμφάνιση στυτικής διαταραχής από τη ψυχική σφαίρα (σε άνδρες νεαρότερης ηλικίας κυρίως), την οργανική πάθηση (άνδρες της μέσης ηλικίας και άνω) και μεικτής οργανικής και ψυχικής αιτιολογίας (άνδρες της μεγαλύτερης ηλικίας, που αυξάνουν σημαντικά τα τελευταία 20 χρόνια με ενεργή σεξουαλική ζωή).

5. Πόσοι άνδρες πάσχουν παγκοσμίως από στυτική δυσλειτουργία και ποιες είναι οι εκτιμήσεις για το μέλλον;

Έγκυρες επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι το έτος 1995, υπήρχαν 152.000.000 άνδρες με στυτική διαταραχή, ενώ στα 10 χρόνια που διανύθηκαν, ο αριθμός εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 420.000.000 το έτος 2025.

6. Ποια είναι τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας;

Οι αιτίες που μπορεί να απειλήσουν τη σεξουαλική ικανότητα του άνδρα που συνδέεται με την στυτική λειτουργία ιατρικώς ταξινομούνται ως εξής:

• Ψυχογενή
• Οργανικά
• Μεικτά

7. Ποια είναι τα ψυχογενή αίτια στυτικής δυσλειτουργίας;

Τα ψυχολογικά αίτια που μπορεί να επηρεάσουν τη στυτική ικανότητα ενός άνδρα, φαίνεται να είναι πολλά και πολυπαραγοντικά ως προς την γενικότερη σεξουαλική ζωή του αλλά και του τρόπου ψυχικής έκφρασης και επικοινωνίας τόσο με τον εαυτό του όσο και με την σύντροφό του.

Αν κανείς προσπαθήσει να τα αναφέρει όλα αυτά, τότε θα πρέπει να αναφερθεί σε πολλές εικόνες βιωματικού τρόπου ζωής που μεγαλώνει από το οικογενειακό του περιβάλλον, τον ηθικό του κώδικα, το πολιτισμικό του επίπεδο, τη νοοτροπία, την κουλτούρα αλλά και την παιδεία που συνδυάζεται με την προσωπικότητά του και τα ψυχικά κριτήρια που τον ωριμάζουν, ώστε να αποκτήσει την κοινωνική του ένταξη, την επαγγελματική του πορεία και την συναισθηματική του ολοκλήρωση στο δικαίωμα μιας προσδοκίας που η σχέση που επιλέγει καλείται να τον ολοκληρώσει ως οντότητα και ανθρώπινη ύπαρξη.

Ενδεικτικά κανείς μπορεί να αναφέρει το άγχος (αγχώδεις διαταραχές) ως πρωτογενή αιτία απειλής, η συναισθηματική του μεταβλητότητα (διπολικότητα και κυρίως η καταθλιπτική περίοδος) αλλά και η διαταραχή της προσωπικότητας που συνδυάζεται και με φαινόμενα ψυχικής απορύθμισης (ψυχοπαθολογία). Σημαντικός παράγοντας των ψυχικών αιτίων που εμπλέκονται με τη σεξουαλική τους ζωή, είναι η κοινωνική αναφορά και οι εγγραφές σε σχέση με τον εαυτό του και τον σεξουαλικό ρόλο, όπως ο ίδιος υποκειμενικοποιώντας τον τρόπο αναζήτησης μιας σχέσης, που θα τον ικανοποιήσει αναγνωρίζοντας την ανδρική του υπόσταση και τη συντροφικότητά του.

Ένας άνδρας μπορεί να έχει προδιαθεσικούς ψυχολογικούς παράγοντες για την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας που καθορίζουν τον τρόπο που προσδοκά τη σεξουαλική του ικανοποίηση. Αυτή η συμπεριφορά της ικανοποίησης φαίνεται να εμπλέκεται μέσα στο μυαλό του ως επιτυχία ή αποτυχία μπροστά σε μια γυναίκα που θα πρέπει να της δείξει ότι είναι ικανός. Οι προδιαθεσικοί αυτοί παράγοντες συσχετίζονται με την αυστηρή του ανατροφή, την ανεπαρκή πληροφόρηση σε θέματα σεξουαλικής υγείας, τις διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις, την πρώιμη τραυματική σεξουαλική εμπειρία, την ανασφάλεια στο σεξουαλικό του ρόλο και το συνεχές άγχος στο «αν τελικά θα τα καταφέρει», «αν θα είναι καλός εραστής», «αν θα ικανοποιήσει οργασμικά την σύντροφό του», καθώς και το συνεχές αγωνιώδες ερώτημα «πότε πρέπει να μπω μέσα;». Όλα αυτά δημιουργούν μια θεατρική παράσταση δράματος με τον άνδρα πρωταγωνιστή σε ένα κοινό που τον καλεί να αποδείξει πόσο σωστός ηθοποιός είναι. Αυτός ο άνδρας γυμνός μπροστά σε μια γυναίκα που του δείχνει με τον τρόπο της ότι τον επέλεξε ως εραστή της του αυξάνει υπερβολικά την προσδοκία μιας επιτυχίας,  που η αποτυχία της θα τον γκρεμίσει μπροστά της. Το άγχος του σεξουαλικού ρόλου οδηγεί τον άνδρα στη συνεχή αναζήτηση της σωστής προσπάθειας που μετά από μια αποτυχία, εκείνος αναρωτιέται αν θα τα καταφέρει την επόμενη φορά και κάθε φορά η επόμενη ξεκινάει με την αποτυχία της προηγούμενης.

Ενας προδιαθεσικός παράγοντας στη σεξουαλική ζωή το άνδρα, που φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά τη σεξουαλικότητά του, είναι η αυνανιστική συνήθεια, που ως έξη αναπτύσσει ψυχοπαθολογικού τύπου συμπεριφορές και καθηλώνει τον άνδρα «σε σεξουαλικό αυτισμό» οδηγώντας τον σε σεξουαλική δειλία και ψυχρότητα. Η συμπεριφορά αυτή που είναι απόλυτα φυσιολογική στη περίοδο της εφηβείας, δίνοντας την ικανότητα στο νεαρό άνδρα να αφυπνιστεί σεξουαλικά και να βιώσει τη συνειδητή ηδονή, στην ενήλικη περίοδο θεωρείται ότι κλέβει την παράσταση στην σεξουαλική ζωή που οφείλει να ανοίξει ο άνδρας, διεκδικώντας αυτή την ηδονή με έναν άλλο σύντροφο. Ο αυνανισμός ως σεξουαλική πράξη δεν δημιουργεί οργανικού τύπου διαταραχές, στην ψυχική εικόνα όμως η παράτασή του και η συστηματική του παρουσία απομακρύνει τον άνδρα από τη σεξουαλική αυτή διεκδίκηση, του αυξάνει «το βόλεμα» και τον φόβο ότι μπορεί να αποτύχει σε ενδεχόμενη σεξουαλική προσπάθεια, μειώνει την αυτοπεποίθηση του ατόμου και εκφράζει τάσεις παλινδρόμησης, καταθλιπτικής οργάνωσης και παθητικής στάσης ζωής, γενικότερα στη πορεία του άνδρα.

Ο αυνανισμός απαντάται και ως συμπεριφορά μέσα στις κακές σχέσεις των δύο συντρόφων, προκαλώντας τη σεξουαλική ψυχρότητα μεταξύ τους με αραίωση των επαφών, έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος, φοβία διεκδίκησης, παιδισμό ως αναπλήρωση και απομάκρυνση ως διαχρονική πορεία. Ο αυνανισμός δηλώνει σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχουσα ψυχική διαταραχή, όπως ως κατάσταση στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και ως εμπλοκή με άλλα παραγωγικά συμπτώματα της ψύχωσης.

8. Ποια είναι τα οργανικά αίτια στυτικής δυσλειτουργίας;

Η οργανικής αιτιολογίας στυτική δυσλειτουργία διαχωρίζεται σε:

• Αγγειακή
• Νευρογενή
• Ορμονική
• Ανατομική
• Οφειλόμενη σε φάρμακα και ουσίες

9. Ένας άνδρας μπορεί να εμφανίσει χωρίς ψυχογενής ή οργανική αιτία στυτικό πρόβλημα;

Τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα πρέπει να γνωρίζουν ότι το στυτικό πρόβλημα δεν φωτογραφίζει πάντα κάποια σοβαρότερη ψυχολογική ή οργανική πάθηση. Η στυτική διαταραχή μπορεί να έρθει στο κρεβάτι ενός άνδρα ξαφνικά όταν οι σκέψεις του για κάποιο λόγο του αποσπάσουν τη προσοχή της σεξουαλικής εικόνας που ηδονικά βιώνει ή όταν ένα τυχαίο γεγονός της στιγμής μπορεί να του προκαλέσει ξάφνιασμα ή και ταραχή, π.χ. (το ξαφνικό κουδούνισμα του κινητού του, οξύς θόρυβος από το πάνω διαμέρισμα ή ακόμη και μια άγαρμπη κίνηση που μπορεί να κάνει άθελά της η σύντροφός του!). Ίσως και άλλα πολλά που η αναγραφή τους θα ήταν πλεοναστική, θα μπορούσαν να αναφερθούν στην αναίτια λίστα μιας σεξουαλικής διαταραχής χωρίς αιτία.

10. Μια στυτική δυσλειτουργία μπορεί να θεραπευτεί χωρίς θεραπεία;

Δεν σημαίνει πάντα ότι η στυτική δυσλειτουργία χρειάζεται αντίστοιχη θεραπεία. Η στυτική απώλεια που δεν προκαλεί θόρυβο και δεν φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή ενός ζευγαριού, το επόμενο λεπτό έχει ξεχαστεί, αρκεί οι κινήσεις που θα ακολουθήσουν μετά τη στυτική αυτή απώλεια να μην δείχνουν αμηχανία, φόβο, απορία, ανάγκη δικαιολογίας και φυσικά χρέωση για το ποιος και τι την προκάλεσε. Πιο απλά και ήρεμα, αν δεν δοθεί σημασία στην αιφνίδια στυτική απώλεια και δεν γεμίσουν σκέψεις το μυαλό του και λόγια της σχέσης του, δεν θα υπάρξει πρόβλημα στη συνέχεια…

11. Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου στυτικής διαταραχής αγγειακής αιτιολογίας;

Διάφοροι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν την ενδοθηλιακή αγγειακή λειτουργία, είναι πιθανό να οδηγήσουν σε στυτική διαταραχή. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε:

• Αρτηριακή υπέρταση
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Υπερλιπιδαιμία
• Στεφανιαία νόσος
• Αγγειακές διαταραχές

12. Τι προκαλεί νευρογενή στυτική δυσλειτουργία;

Η στυτική δυσλειτουργία νευρογενούς αιτιολογίας διακρίνεται σε προκαλούμενη από κεντρικής βλάβης του και περιφερικής βλάβης του νευρικού συστήματος αίτια.
Κεντρικές βλάβες (επικρατέστερα νοσήματα):

• Σκλήρυνση κατά πλάκας
• Νόσος του Parkinson
• Νεοπλασίες
• Εγκεφαλικά επεισόδια
• Κακώσεις και εκφυλιστικές παθήσεις της Σ.Σ.

Περιφερικές βλάβες (επικρατέστερα νοσήματα):

• Σακχαρώδης διαβήτης
• Ουραιμία
• Χειρουργική της πυέλου
• Αλκοολισμός
• Τοξικές βλάβες
• Διαφόρου τύπου περιφερικές νευροπάθειες.

13. Ποιες είναι οι αιτίες στυτικής δυσλειτουργίας ορμονικού τύπου;

• Υπογοναδισμός (χαμηλή τεστοστερόνη)
• Υπερπρολακτιναιμία
• Υπό και υπέρ θυρεοειδισμός

14. Ποια φάρμακα προκαλούν στυτική δυσλειτουργία;

• Αντιϋπερτασικά
• Καρδιοτονωτικά
• Διουρητικά
• Αντιφλεγμονώδη
• Αντιεπιληπτικά
• Νευροληπτικά
• Άτυπα αντιψυχωσικά
• Αντικαταθλιπτικά
• Ηρεμιστικά (αγχολυτικά, υπνωτικά)
• Υπναγωγά
• Οιστρογόνα
• Αντιανδρογόνα
• Αντιόξινα ενζυματικά
• Κατασταλτικά του ΚΝΣ (βαρβιτουρικά, αντιισταμινικά, παραλδεϋδη κ.ά.)
• Κυτταροστατικά

15. Ποιες ουσίες προκαλούν στυτική δυσλειτουργία;

• Οινοπνευματώδη (αλκοολική τοξίκωση)
• Νικοτίνη (αυξημένη χρήση και κατάχρηση)
• Κανναβινοειδή (χρήση και κατάχρηση)
• Οπιοειδή (χρήση και κατάχρηση)
• Ψευδαισθησιογόνες ουσίες (LSD, PCP…)

16. Ποιες χειρουργικές επεμβάσεις επηρεάζουν τη στυτική δυσλειτουργία του άνδρα;

Ένας σημαντικός αριθμός χειρουργικών επεμβάσεων σε διαφορετικά σημεία του ανθρώπινου σώματος μπορούν να επηρεάσουν τη στυτική λειτουργία του άνδρα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε επεμβάσεις της Σ.Σ. (οσφυϊκής-ιεράς μοίρας), της πυέλου (ριζική προστατεκτομή, ριζική κυστεκτομή), του γαστρεντερικού συστήματος (κολεκτομή λόγω Ca του παχέος εντέρου).

17. Η υπερτροφία του προστάτη απειλεί τη σεξουαλική ζωή του άνδρα και πως;

Η υπερτροφία του προστάτη αποτελεί μια συχνή πάθηση, η συχνότητα της οποίας αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας. Σύγχρονες μελέτες έχουν δείξει συσχέτιση ανάμεσα στα αποφρακτικά συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού και τη στυτική δυσλειτουργία.

18. Η ολική προστατεκτομή (ριζική) προκαλεί στυτική δυσλειτουργία και πως;

Τα σηραγγώδη νεύρα, τα οποία απελευθερώνοντας NO, προκαλούν χάλαση του λείου μυϊκού ιστού και κατά συνέπεια προκαλούν την στύση, πορεύονται στη πλάγια επιφάνεια του προστάτη. Σε περιπτώσεις ριζικής προστατεκτομής για την αντιμετώπιση του Ca του προστάτη, είναι δυνατόν και ανάλογα με την χρησιμοποιούμενη χειρουργική τεχνική να κοπούν ή απλώς τραυματιστούν τα νεύρα αυτά. Συνέπεια του γεγονότος αυτού, είναι η εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας στους ασθενείς αυτούς. Στην περίπτωση που τα νεύρα αυτά κοπούν, η διαταραχή της στύσης είναι μόνιμη και είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά. Αν τα νεύρα αυτά απλώς τραυματιστούν, είναι πιθανό μετά τη πάροδο ενός διαστήματος 12-18 μηνών η στυτική λειτουργία να επανέλθει. Έχει επισημανθεί σε σημαντικές μελέτες η σημασία της γρήγορης αποκατάστασης της στύσης με φαρμακευτική υποβοήθηση μετά από την επέμβαση ως ενός σημαντικού παράγοντα αποκατάστασης της στυτικής λειτουργίας. Σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές (nerve sparing), εξασφαλίζουν την ελάχιστη βλάβη του νευρικού δεματίου και την ομαλότερη μετεγχειρητική εξέλιξη της στυτικής λειτουργίας.

19. Ποιες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης μπορούν να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία;

Τα κέντρα της αντανακλαστικής στύσης βρίσκονται στα Ι2 -Ι4 νευροτόμια του νωτιαίου μυελού. Παθήσεις του νωτιαίου μυελού που επηρεάζουν τα νευροτόμια αυτά, είτε τις εκφύσεις των νεύρων (κοίλη μεσοσπονδυλίου δίσκου και άλλες ριζίτιδες) μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη στυτική λειτουργία. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις κακώσεις του νωτιαίου μυελού, οι οποίες αφορούν λόγω των τροχαίων ατυχημάτων, ολοένα και αυξανόμενο αριθμό νέων σε ηλικία ατόμων.
Κακώσεις του νωτιαίου μυελού σε υψηλότερο επίπεδο από το αντανακλαστικό στυτικό κέντρο, διατηρούν τις αντανακλαστικές στύσεις και υπάρχει απώλεια των ψυχογενών στύσεων λόγω διακοπής επικοινωνίας του ψυχογενούς στυτικού κέντρου. Αντίθετα κακώσεις του νωτιαίου μυελού στο επίπεδο του αντανακλαστικού στυτικού κέντρου, προκαλούν απώλεια και των αντανακλαστικών στύσεων. Η βλάβη αυτή είναι αρκετά σοβαρή και περίπλοκη, αφού προσβάλλει νέους ανθρώπους που έχουν κυρίαρχη σεξουαλική ζωή, παρουσιάζει δυσκολίες στη θεραπευτική της αντιμετώπιση και λόγω της ψυχικής απαίτησης των νέων ανθρώπων που προσβάλλονται.

20. Ένας άνδρας που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη θα εμφανίσει πάντα στυτικό πρόβλημα;

Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, ο ένας στους δύο διαβητικούς θα εμφανίσει στυτικό πρόβλημα, οφειλόμενο είτε σε νευροπάθεια και αγγειοπάθεια περιφερικού τύπου. Σημαντικό ρόλο στην προφύλαξη της στυτικής δυσλειτουργίας στον διαβητικό, παίζει ο καλός γλυκαιμικός έλεγχος.
Αυτό όμως δεν καταδικάζει a priori έναν διαβητικό άνδρα ότι θα εμφανίσει οπωσδήποτε στυτική δυσλειτουργία. Ο συχνός και προγραμματισμένος έλεγχος και ο σωστός τρόπος ζωής του διαβητικού, μειώνουν τη πιθανότητα εμφάνισης του στυτικού προβλήματος και αυξάνουν το χρόνο σεξουαλικής ζωής χωρίς πρόβλημα.

21. Ένα στυτικό πρόβλημα σε άνδρα που έχει σακχαρώδη διαβήτη οφείλεται πάντα στη μεταβολική αυτή διαταραχή;

Ο σακχαρώδης διαβήτης τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται άμεσα με την καταθλιπτική διαταραχή, καθώς συμβαίνει ακριβώς και το αντίθετο. Ο καταθλιπτικός άνδρας έχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να εμφανίσει διαβήτη στη διάρκεια της ζωής του σε σχέση φυσικά με την κληρονομικότητα και τη γενικότερη ποιότητα ζωής του. Έτσι λοιπόν, ένας καταθλιπτικός διαβητικός άνδρας μπορεί να οφείλει τη στυτική του ανεπάρκεια όχι στην διαβητική κατάστασή του αλλά στην ίδια τη ψυχική διαταραχή που συνδέεται με την σεξουαλική του συμπεριφορά, μειώνοντας τη στυτική του ικανότητα.

22. Ποια είναι η στάση της γυναίκας μπροστά στη στυτική δυσλειτουργία του άνδρα;

Η γυναίκα μπροστά στον άνδρα που δεν μπορεί φαίνεται να λειτουργεί με συγκαταβατικότητα, ανοχή, οργή και θυμό εκφράζοντας επιθετική θορυβώδη συμπεριφορά, εισπράττοντας την αδυναμία του για επίτευξη στυτικής ικανότητας ως «έλλειμμα» σεξουαλικής επιθυμίας και διέγερσης προς την ίδια. Η εικόνα πανικού ότι δεν αρέσει χρεώνει τον άνδρα που βυθίζεται όλο και περισσότερο μέσα στην απελπισία της έκθεσης και του ρεζιλέματός του. Η αμφιθυμική της συμπεριφορά αυξάνει το σεξουαλικό πρόβλημα και «ευνουχίζει» τον άνδρα που ανεπαρκή όπου μοιραία τον καθηλώνει στη σεξουαλική του δυσλειτουργία. Η στάση της και ο ρόλος της στη φάση της σεξουαλικής δραστηριότητας αλλά και η εν γένει συμπεριφορά της και εκτός σεξουαλικού παιγνιδιού έχουν πολύ μεγάλη αξία για τη μείωση του ψυχικού κόστους ή αντίθετα την αύξηση του ψυχικού πόνου που βιώνει ο σεξουαλικός της σύντροφος με το υπάρχον σεξουαλικό πρόβλημα. Αυτονόητο είναι πως η θετική στάση που ενισχύει τη ψυχική αποφόρτιση του άνδρα, την κάνει να μπορεί να τον στηρίξει και να του δείξει ότι το πρόβλημα αυτό δεν απειλεί τη σχέση τους, δημιουργώντας την ψυχική ατμόσφαιρα ανάγκης προς την  θεραπευτική αντιμετώπιση από κοινού.

23. Πόσο το στυτικό πρόβλημα επηρεάζει τη ζωή του άνδρα και πως;

Ο άνδρας δίνει μεγάλη έμφαση στην καλή σεξουαλική λειτουργία του. Πιστεύει ότι η σεξουαλική ζωή που βιώνει με την σύντροφό του έχει ουσιαστική αξία στη σχέση τους, γι αυτό και η εμφάνιση ενός σεξουαλικού στυτικού προβλήματος τον θορυβεί αρκετά και τον κάνει να αισθάνεται ότι η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να απειλήσει  τη ζωή με τη γυναίκα του.
Αλλά και ο άνδρας που δεν διατηρεί σταθερή και μόνιμη σχέση, βρίσκεται σε μεγάλη ψυχική ένταση μπροστά στο στυτικό πρόβλημα που ο κίνδυνος απορύθμισης της ζωής του είναι μεγάλος. Ιδεοληπτική φοβία, καταθλιπτική εικόνα, αντικοινωνική συμπεριφορά, καχυποψία και παρανοειδής ιδεασμός είναι συνήθη φαινόμενα συμπεριφοράς αντίστοιχα με την προσωπικότητά του που αλλάζουν την καθημερινή του ζωή, ακόμη δε μπορεί να απορυθμίσουν και την επαγγελματική του δραστηριότητα, οδηγώντας τον σιγά-σιγά έτσι στη κοινωνική μόνωση και την ενδεχόμενη ψυχική διαταραχή. Έχουν αναφερθεί κυρίως στις νεαρότερες ηλικίες και αυτοκτονικές απόπειρες σε άνδρες που κυριαρχήθηκαν από σκέψεις ότι σεξουαλικά ξόφλησαν και δεν είναι πλέον ικανοί άνδρες.

24. Ποιοι στρεσογόνοι παράγοντες απειλούν τη σεξουαλική ζωή του άνδρα;

Όλες οι σύγχρονες μελέτες τείνουν να ενοχοποιούν διάφορους παράγοντες ζωής που εκλύουν στρες στη καθημερινή επιβίωση του άνδρα, ώστε η σεξουαλική του ζωή να δέχεται αρνητικές επιρροές, διαφοροποιώντας τη σεξουαλικότητά του. Οι παράγοντες αυτοί φαίνεται να συσχετίζονται με εσωτερικές ψυχικές συγκρούσεις που καθορίζουν το βαθμό απαίτησης και στόχευσης της επιτυχίας του αλλά και από συμπεριφορές του περιβάλλοντός του κυρίως της κοινωνικοεπαγγελματικής του σφαίρας. Ο άνδρας δείχνει να είναι περισσότερο ευάλωτος από τη γυναίκα σε παράγοντες στρες που τον καθιστούν ασταθή και επιρρεπή στη σεξουαλική πτώση. Οι παράγοντες αυτοί έρχονται να ενισχυθούν και από τα κοινωνικά πρότυπα και μοντέλα που φέρνουν τη σχέση του με τη γυναίκα περισσότερο ανταγωνιστική και συγκρουσιακή, διαμορφώνοντας την αυξημένη προσδοκία να αποδείξει την ανδρική του υπόσταση, μπροστά σε μια γυναίκα που τον επιλέγει, τον εγκρίνει ή τον απορρίπτει.

25. Το επαγγελματικό άγχος θεωρείται κυρίαρχη αιτία εμφάνισης σεξουαλικού προβλήματος και πως;

Η κοινωνική καταξίωση του άνδρα σήμερα, έρχεται μέσα από την αυξημένη ανασφάλεια της επαγγελματικής του πορείας, ενώ από τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής του, η αγωνία του και η συνεχής συμπίεση που δέχεται από το περιβάλλον του, τον οδηγούν σε μια συνεχή μάχη επαγγελματικής καταξίωσης και κοινωνικής επιτυχίας. Το επαγγελματικό άγχος φαίνεται να κατέχει τη πρώτη αιτία εμφάνισης σεξουαλικού προβλήματος του άνδρα ηλικίας 35-50 ετών. Τελευταίες όμως μελέτες, δείχνουν ότι συσσωρευμένο άγχος επαγγελματικής πορείας έχουν και άνδρες άνω των 50 ετών, δεδομένου ότι ο χρόνος συνταξιοδότησης θα ξεπεράσει τα 65 χρόνια ζωής του, κάτι που τον αναγκάζει να βρίσκεται σε αυξημένη ετοιμότητα επαγγελματικής ενεργοποίησης. Απέναντι στο επαγγελματικό άγχος, σεξουαλική διαταραχή φαίνεται να προκαλεί και το άγχος ανεργίας που πλήττει όχι τόσο τους νέους αλλά του άνδρες άνω των 45 ετών.

26. Υπάρχει συσχέτιση οικονομικής συμπίεσης και σεξουαλικής ζωής στον άνδρα;

Το χρήμα καθοριστικό πρόσωπο της οικονομίας, αποτελεί βασικό συντελεστή της σεξουαλικής ανδροπρέπειας και φαίνεται να συντελεί θετικά στην αυξημένη σεξουαλική επιθυμία του άνδρα που η ευμάρεια και ο πλούτος διαμορφώνουν τη ζωή του. Κοινωνιολογικές προσεγγίσεις τείνουν στην εκτίμηση της άμεσης συσχέτισης οικονομικής πορείας και σεξουαλικής ζωής, σκιαγραφώντας τη συναισθηματική και ψυχική καταπόνηση στον άνδρα που οικονομικά δυσπραγεί, πνίγοντας μέσα στη φτώχια τη σεξουαλική του εικόνα. Δεν φαίνεται όμως να αποτελεί μοιραία παράμετρο η οικονομική αναφορά ενός άνδρα που αισθάνεται πως το χρήμα τον κάνει «δύο φορές άνδρα», εφόσον η οικονομική του κατάσταση χαρακτηρίζεται από σταθερότητα και ικανοποιητική βιωσιμότητα.

27. Ποια διαγνωστική προσέγγιση χρησιμοποιούμε στη διερεύνηση της στυτικής δυσλειτουργίας;

Ένας ασθενής, ο οποίος προσέρχεται σε έναν ειδικό γιατρό για τη διερεύνηση της στυτικής δυσλειτουργίας του, θα πρέπει να υποβληθεί στον παρακάτω έλεγχο:

• Πλήρες ιατρικό και σεξουαλικό ιστορικό
• Έλεγχος του σακχάρου στο αίμα
• Έλεγχος των επιπέδων των λιπιδίων
• Ορμονικός έλεγχος
• Αιμοδυναμικός έλεγχος
• Άλλες εξειδικευμένες εξετάσεις ανάλογα με την περίπτωση

28. Πως γίνεται ο έλεγχος της αιμοδυναμικής της στύσης;

Ο ασθενής υποβάλλεται σε φαρμακευτική διέγερση της στύσης, χρησιμοποιώντας 20μg πρασταγλανδίνης Ε1. Στη συνέχεια χρησιμοποιώντας έναν έγχρωμο υπερηχοτομογράφο, εντοπίζουμε τις εν τω βάθει πεϊκές αρτηρίες και μετράμε την ταχύτητα της αιματικής ροής σε διάφορες χρονικές στιγμές (0, 5 και 20 λεπτά). Αξιολογώντας τόσο την αιματική ροή, όσο και την λειτουργία του φλεβοαποφρακτικού μηχανισμού, οδηγούμαστε σε ασφαλή συμπεράσματα για την λειτουργικότητα της πεϊκής αιμοδυναμικής.

29. Τι είναι η μέτρηση των νυκτερινών στύσεων;

Η νυκτερινή στύση παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας του σηραγγώδους ιστού. Κατά την διάρκεια των στύσεων αυτών, ο στυτικός ιστός αιματώνεται και κατά συνέπεια οξυγονώνεται διατηρώντας την λειτουργική του ικανότητα. Είναι δυνατή με τη βοήθεια μιας ειδικής συσκευής, η μέτρηση της έντασης και διάρκειας των στύσεων αυτών. Κατά αυτό τον τρόπο είναι εφικτός ένας αδρός διαχωρισμός ανάμεσα σε ψυχογενούς και οργανικής αιτιολογίας στυτικές δυσλειτουργίες. Πράγματι, με εξαίρεση την κατάθλιψη, καμία άλλη ψυχική διαταραχή δεν διαταράσσει τις νυκτερινές στύσεις.

30. Ποιες θεραπείες υπάρχουν για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας;

Η στυτική δυσλειτουργία αποτελεί πλέον το μεγαλύτερο και πιο συχνό πρόβλημα της σεξουαλικής ζωής του άνδρα σήμερα, τόσο στην ψυχογενή όσο και στην οργανική του διάσταση, δεδομένου ότι η σεξουαλική ζωή του άνδρα έχει επιμηκυνθεί σημαντικά. Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις έχουν τρεις άξονες:
Ο πρώτος άξονας είναι οι ψυχολογικές θεραπείες που εμπλουτίζονται τόσο σε ατομική γνωσιακή εικόνα ρόλου, όσο και μέσα στην ίδια την σχέση ως σύστημα σεξουαλικής ενίσχυσης του ζευγαριού που ζητάει τη λύση του προβλήματος ως μια εικόνα. Οι θεραπείες αυτές απευθύνονται στον άνδρα που κυριαρχείται από ψυχολογικού τύπου αιτιοπαθολογία αλλά και στη σχέση με την σύντροφό του ως θεραπεία ζεύγους, με στόχο το ίδιο το σεξουαλικό πρόβλημα που συσχετίζεται με την επικοινωνία και την ψυχική επαφή αφού η σεξουαλική ζωή του ζευγαριού που διαταράσσεται, παρασύρει και τους άλλους δείκτες της σχέσης συνολικά.
Στην σεξουαλική διαταραχή, η ψυχολογική κατάσταση τόσο του άνδρα όσο και της γυναίκας φαίνεται να επηρεάζεται αλλά και να την επηρεάζει αυτή την ίδια σεξουαλική δυσλειτουργία αναπτύσσοντας έναν φαύλο κύκλο στη ζωή ζεύγους. Οι ψυχολογικές θεραπείες απαιτούν χρόνο, πίστη και συνέπεια στο πρόγραμμα αυτών των θεραπευτικών προσεγγίσεων, τόσο στην ατομική όσο και στην σχέση των δύο συντρόφων, που όμως τα αποτελέσματα είναι αρκετά ικανοποιητικά, ξεπερνώντας το 80% της θεραπευτικής προσδοκίας.
Ο δεύτερος άξονας είναι η φαρμακευτική παρέμβαση που αυξάνεται σημαντικά στις μέρες μας, προσφέροντας ικανοποιητική και γρήγορη λύση ως προς το αποτέλεσμα και την επαναφορά της σεξουαλικής ζωής στον άνδρα αλλά και στη γυναίκα, αφού το φάρμακο δίνει λύση στη στυτική  διαταραχή του άνδρα και κατ’ επέκταση στη σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία 10 χρόνια, οι θεραπευτικές προσπάθειες έχουν στραφεί πολύ στις φαρμακευτικές αγωγές που είναι εύκολες στις χρήσεις τους και θεαματικές στην αποτελεσματικότητά τους.
Ο τρίτος άξονας είναι οι ιατρικές τεχνικές επεμβάσεις που δίνουν λύσεις σε πολυπλοκότερα και πιο δύσκολα προβλήματα στυτικής διαταραχής με οργανικά νοσήματα που επιφέρουν βαρύτερες βλάβες οργανικού τύπου στην ποιότητα της στυτικής λειτουργίας. Σύγχρονες απόψεις επιτρέπουν ειδικές μοντέρνες χειρουργικές επεμβάσεις, προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή στυτική απάντηση.

31. Ποια είναι η σύγχρονη φαρμακευτική αντιμετώπιση;

Το 1998 η είσοδος της σιλδεναφίλης (Viagra) στην θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας έφερε επανάσταση στον τομέα αυτό. Η σιλδεναφίλη , η οποία είναι αναστολέας της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5, δρα προκαλώντας χάλαση του λείου μυϊκού ιστού του πέους και αύξηση της αιματικής ροής σε αυτό. Την περίοδο αυτή άνοιξε  ξεκίνησε μια νέα θεραπευτική προσέγγιση, αλλάζοντας την υπάρχουσα μέχρι τότε αντίληψη για την στυτική ενίσχυση του άνδρα, που ήταν εγκλωβισμένος μέσα στο σεξουαλικό του πρόβλημα, μη έχοντας συγκεκριμένη, εύκολη (per os χορήγηση) και αποτελεσματική θεραπευτική λύση. Ο φόβος ενοχοποίησης του συγκεκριμένου φαρμάκου ως αφροδισιακό, ήταν ορατός όταν ο κοινωνικός θόρυβος, η μεγάλη προβολή που πήρε αντιμετωπίστηκε με τη σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση του ιατρικού κόσμου, ότι πρόκειται περί φαρμάκου που χρειάζεται ιατρική συνταγή μέσα από την σωστή ιατρική διαγνωστική προσέγγιση.
Το 2003 παρουσιάστηκαν  δύο νέα φάρμακα της ίδια κατηγορίας, η ταδαλαφίλη (Cialis) με κύριο χαρακτηριστικό την μεγάλη διάρκεια δράσης (36 ώρες περίπου) χαρακτηριζόμενο ως το χάπι του Σαββατοκύριακου, καθώς και η βαρδεναφίλη (Levitra). Τα φάρμακα αυτά λειτουργούν με συγκεκριμένη φιλοσοφία και έχουν ως στόχο την ενίσχυση του φυσικού αγγειακού στυτικού μηχανισμού με καθοριστική προϋπόθεση την ύπαρξη της σεξουαλικής επιθυμίας και αντίστοιχης διέγερσης.  Η ύπαρξη των φαρμάκων αυτών με την απλή, ακίνδυνη και αποτελεσματική δράση τους κινητοποίησε μεγάλο ποσοστό ανδρών που μέχρι τότε ήταν σιωπηλοί και κλειδωμένοι στο φόβο της ανεπάρκειας, να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια, συνειδητοποιώντας ότι το πρόβλημά τους έχει λύση, σπάζοντας τα ταμπού και ζητώντας βοήθεια από τη σύντροφό τους να αποδεχτεί αυτή τη θεραπεία που ο γιατρός προτείνει. Παρ’ όλα τα αισιόδοξα και θετικά μηνύματα που έφεραν τα φάρμακα αυτά στη σεξουαλική στυτική δυσλειτουργία του άνδρα, ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών που έχει στυτικό πρόβλημα δεν φτάνει στο γιατρό και δεν διεκδικεί τη θεραπευτική λύση (η εκτίμηση προσέγγισης των ανδρών που πάσχουν δείχνει ότι μόλις 2 στους 10, αναζητούν την ιατρική βοήθεια). Ο χρόνος από την έναρξη της στυτικής δυσλειτουργίας μέχρι την αναζήτηση της ιατρικής βοήθειας, κυμαίνεται ανάμεσα στα 3-5 χρόνια.

32. Ποια τα πλεονεκτήματα της φαρμακευτικής από το στόμα θεραπείας;

Τα από το στόμα χρησιμοποιούμενα φάρμακα έφεραν επανάσταση στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας . Είναι αποτελεσματικά , ασφαλή , λαμβάνονται εύκολα και ενισχύουν την στύση με φυσικό τρόπο.

33. Ποιες οι αντενδείξεις χορήγησης αναστολέων της φωσφοδιεστεράσης  PDE5 INH.

Απόλυτη αντένδειξη χορήγησης των παραπάνω φαρμάκων είναι η συγχορήγηση με τα νιτρώδη. Υπάρχουν και σχετικές αντενδείξεις όπως η συγχορήγηση με α αναστολείς . Η χορήγηση σε καρδιολογικούς ασθενείς γίνεται μετά από έλεγχο και σύμφωνα με κανόνες που αναφέρονται στην διεθνή βιβλιογραφία . Είναι αναγκαίο να αναφερθεί ότι τα σκευάσματα αυτά δεν προκαλούν κάποια καρδιολογική  βλάβη . Απλώς ένας ασταθής καρδιαγγειακός άρρωστος μπορεί να παρουσιάσει προβλήματα από τον φόρτο που μπορεί να προκαλέσει η σεξουαλική πράξη .

34. Ποιες είναι οι παρενέργειες των παραπάνω φαρμάκων;

Τα παραπάνω φάρμακα προκαλούν σε διαφορετικό βαθμό και σε μικρό γενικά ποσοστό τις ακόλουθες παρενέργειες .

• Πονοκέφαλος
• Ζαλάδα
• Ρινίτιδα
• Δυσπεψία
• Flushing

35. Τι είναι η συσκευή vacuum;

Η συσκευή Vacuum είναι ένας μηχανισμός ο οποίος τοποθετείται στο πέος και δημιουργώντας  κενό αέρος αυξάνει την αιματική ροή προκαλώντας μία τεχνητή στύση . Ο όλος μηχανισμός συμπληρώνεται από ένα δακτύλιο που τοποθετείται στην βάση του πέους εμποδίζοντας την διαφυγή του αίματος από τα σηραγγώδη σώματα του πέους

36. Πότε χρησιμοποιούμε ενδοπεϊκές ενέσεις στην αντιμετώπιση της στυτικής διαταραχής;

Οι ενδοπεϊκές ενέσεις χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση της στυτικής διαταραχής στην περίπτωση αποτυχίας της από το στόμα  φαρμακευτικής αγωγής . Ο ασθενής εκπαιδεύεται κατάλληλα έτσι ώστε να είναι ικανός μόνος να κάνει την ένεση . Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν είτε έτοιμα σκευάσματα προσταγλανδίνης Ε1 , είτε μείγματα ουσιών ( παπαβερίνη , προσταγλανδίνη , φαιντολαμίνη ) .

37. Τι είναι η ενδοουρηθρική θεραπεία;

Στην ενδουρηθρική θεραπεία η αγγειοδραστική ουσία χρησιμοποιείται σε μορφή υποθέτουν που τοποθετείται στην ουρήθρα και απορροφάται από τον ουρηθρικό βλεννογόνο .

38. Πότε χρησιμοποιούμε θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης;

Θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης χρησιμοποιούνται σε ειδικές περιπτώσεις τεκμηριωμένου υπογοναδισμού και κάτω από εργαστηριακό και κλινικό έλεγχο .

39. Πως αντιμετωπίζετε χειρουργικά η στυτική δυσλειτουργία;

Η στυτική δυσλειτουργία αντιμετωπίζεται χειρουργικά κυρίως με την τοποθέτηση ενδοπεϊκών προθέσεων . Υπάρχουν πολλά είδη προθέσεων , αλλά σήμερα χρησιμοποιούμε κυρίως προθέσεις που αποτελούνται από τρία μέρη . Αναλυτικότερα , υπάρχουν δύο κύλινδροι που τοποθετούνται στα σηραγγώδη σώματα , μία βαλβίδα που τοποθετείται στο όσχεο και ένα reservoir με υγρό που βρίσκεται δίπλα στην ουροδόχο κύστη . Ενεργοποιώντας την βαλβίδα , υγρό από το reservoir έρχεται στους κυλίνδρους με αποτέλεσμα την πρόκληση στύσης . Μετά το πέρας της σεξουαλικής πράξης με την βοήθεια του βαλβιδικού μηχανισμού το υγρό επιστρέφει στο reservoir με αποτέλεσμα την αποδρομή της στύσης .

40. Ποιες είναι οι ενδείξεις τοποθέτησης ενδοπεϊκής πρόθεσης στον άνδρα που στυτικά ανεπαρκή;

Οι ενδοπεϊκές προθέσεις χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας όταν άλλες λιγότερο επεμβατικές θεραπείες έχουν αποτύχει.

41. Τι σημαίνει για έναν άνδρα η τοποθέτηση πρόθεσης για τη σεξουαλική του ζωή;

Η ενδοπεϊκή πρόθεση αποτελεί μια αξιόπιστη και αποτελεσματική λύση για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας. Ο άνδρας μπορεί να αποκτήσει στύση όταν αυτός επιθυμεί και μετά το τέλος της ερωτικής πράξης να φτάσει σε μία φυσική κατάσταση πεϊκής χάλασης. Ο οργασμός και η εκσπερμάτιση δεν επηρεάζονται σε καμία περίπτωση από την λειτουργία του μηχανισμού αυτού.

42. Ποια είναι η στάση της γυναίκας απέναντι σε αυτές τις νέες παρεμβατικού τύπου θεραπευτικές τεχνικές;

Δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ότι όλες οι θεραπευτικές προσεγγίσεις με στόχο την αποκατάσταση της στυτικής λειτουργίας στον άνδρα και κατ’ επέκταση της ίδιας της σεξουαλικής του ζωής, έχουν ως τελικό αποδέκτη την ίδια τη γυναίκα. Η γυναίκα είναι εκείνη που με τη στάση της και τη συμπεριφορά της καθορίζει τη σεξουαλική ζωή του άνδρα και τον βάζει πρωταγωνιστικά μέσα στη ζωή της και στο κρεβάτι της. Δεν είναι φιλοσοφική η ερώτηση «η γυναίκα η ίδια μπορεί να ακυρώσει έναν άνδρα όσο πετυχημένη είναι η θεραπευτική του προσπάθεια με τη στάση της;» όπως επίσης, δεν είναι σημαντική η ερώτηση ότι «μια γυναίκα με τη στάση της μπορεί να βοηθήσει έναν άνδρα να λύσει το οποιοδήποτε σεξουαλικό του πρόβλημα και να τον οδηγήσει στο πιστεύω ότι η σεξουαλική ζωή είναι δική μας υπόθεση;» Αυτά τα δύο ερωτήματα δείχνουν το πόσο σημαντικό ρόλο και απόλυτα καθοριστικό έχει η συμπεριφορά της συντρόφου-γυναίκας, που δικαιούται να ενισχύσει την οποιαδήποτε υπεύθυνη ιατρική θεραπεία, προκειμένου η σεξουαλική ζωή να είναι αυτή που επιθυμούν και οι δύο. Αυτό προϋποθέτει την ανάγκη η ίδια να γνωρίζει και να συμμετέχει σε όλες τις θεραπευτικές διαδικασίες και ιατρικές σκέψεις που δίνονται στον άνδρα που σεξουαλικά πάσχει, ώστε έτσι να είναι ενήμερη και να μην αισθάνεται ότι πίσω από την πλάτη της ή με το δικό της σκοτάδι, φωτίζεται ο θεραπευτικός δρόμος του άνδρα συντρόφου, χωρίς η ίδια να έχει άποψη και εικόνα του τι συμβαίνει στις θεραπευτικές αυτές παρεμβάσεις.

43. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και επιπλοκές που μπορεί να υπάρξουν στον άνδρα που έχει βάλει πρόθεση;

Δύο μόνο επιπλοκές υπάρχουν μετά από την τοποθέτηση της ενδοπεϊκής πρόθεσης. Η πρώτη από αυτές, είναι η εμφάνιση λοίμωξης σε ένα πολύ χαμηλό ποσοστό (2%). Κατάλληλη προεγχειρητική προετοιμασία και χειρουργική τεχνική, μειώνει δραματικά τη πιθανότητα εμφάνισης λοίμωξης. Η δεύτερη επιπλοκή, είναι η εμφάνιση μηχανικής βλάβης. Στις νεότερου τύπου προθέσεις η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι τέτοια, που ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο αυτό.

44. Ποιες αλλαγές του τρόπου ζωής μπορούν να έχουν προληπτικό χαρακτήρα για την καλύτερη αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας;

Για να προλάβουμε την εμφάνιση στυτικής διαταραχής, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μερικούς απλούς κανόνες:

• Διακοπή καπνίσματος
• Έλεγχος σωματικού βάρους
• Μείωση κατανάλωσης αλκοόλ
• Μείωση κατανάλωσης λιπών
• Φυσική άσκηση
• Μείωση του στρες

45. Τι είναι η νόσος του Peyronie;

Η νόσος του Peyronie χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ινώδους ιστού στο λευκό χιτώνα του πέους, με αποτέλεσμα την τοπική απώλεια ελαστικότητας με συνέπεια την εμφάνιση δυσμορφία (κάμψης) κατά τη στύση. Η νόσος αυτή περιγράφηκε πρώτη φορά το 18ο αιώνα, από τον Francoise De La Peyronie, γιατρό στην αυλή του Λουδοβίκου 14ου. Κύρια συμπτώματα της νόσου είναι η κάμψη του πέους (πιθανή αδυναμία κολπικής εισχώρησης), η ψηλάφηση της σκληρίας και η επώδυνη στύση. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να εμφανίζονται είτε όλα μαζί ή σε συνδυασμό. Παρ’ όλα αυτά η αιτιολογία της παραμένει ακόμα όχι απόλυτα εξακριβωμένη. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες με κυριαρχούσα την άποψη του τοπικού τραυματισμού του λευκού χιτώνα, ο οποίος οδηγεί στην ανάπτυξη ουλώδους ιστού (πλάκες). Η νόσος του Peyronie εκτός από την πεϊκή δυσμορφία που προκαλεί, συσχετίζεται και με την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας, προκαλώντας διαταραχή του φλεβοαποφρακτικού μηχανισμού είτε επηρεάζοντας ακόμα και την αρτηριακή παροχή.

46. Ποιες είναι οι επικρατέστερες απόψεις της θεραπευτικής αγωγής στη νόσο του Peyronie;

Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη θεραπεία που να δίνει βέβαιο αποτέλεσμα στη νόσο αυτή. Οι σύγχρονες θεραπείες χωρίζονται σε:

• Θεραπείες από το στόμα (κολχικίνη, potaba, βιταμίνη Ε, κ.ά.
• Τοπικές θεραπείες (ιοντοφόρεση, διήθηση της πλάκας με βελόνη)
• Χειρουργικές θεραπείες (ευθειασμός του πέους με διατομή της πλάκας και τοποθέτηση μοσχεύματος). Η χειρουργική θεραπεία πρέπει να γίνεται εφόσον ο γιατρός είναι σίγουρος ότι η νόσος έχει σταθεροποιηθεί, διότι αλλιώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος εμφάνισης υποτροπής.

 

Ιατρείο: Τσόχα 3, 11521, Αμπελόκηποι