Πότε είναι το τέλος για την ανθρωπότητα; Είτε πρόκειται για ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, είτε είναι αποτέλεσμα της υπέρβασης ενός κρίσιμου κλιματικού ορίου, είτε στα χέρια ρομπότ με τεχνητή νοημοσύνη, είτε ενός αστεροειδούς, το ερώτημα ταλανίζει τις σκέψεις μας, τις έρευνές μας και τις αναρτήσεις μας στα social media.
Αστροναύτης της NASA έζησε 178 μέρες στο διάστημα και κατάλαβε ότι ζούμε με ένα μεγάλο ψέμα
Η προειδοποίηση για το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε
Πολλοί είναι αυτοί που κατά καιρούς έχουν ρωτήσει πότε θα έρθει το τέλος του κόσμου και τώρα, ένας θεωρητικός προειδοποιεί ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός των 8,2 δισεκατομμυρίων ανθρώπων βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο: ακροβατεί ανάμεσα σε αυτό που προβλέπει ότι θα είναι η απολυταρχική κατάρρευση και η υπεραφθονία.
«Ο βιομηχανικός πολιτισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με την «αναπόφευκτη» παρακμή, καθώς αντικαθίσταται από αυτό που θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι είναι ένας πολύ πιο προηγμένος «μεταϋλιστικός» πολιτισμός που βασίζεται στην κατανεμημένη υπεραφθονία καθαρής ενέργειας. Η κύρια πρόκληση είναι ότι ο βιομηχανικός πολιτισμός αντιμετωπίζει τόσο ταχεία παρακμή που θα μπορούσε να εκτροχιάσει την ανάδυση ενός νέου και ανώτερου «κύκλου ζωής» για το ανθρώπινο είδος», αναφέρει σε δήλωσή του ο Δρ Nafeez Ahmed, συγγραφέας και δημοσιογράφος μπεστ σέλερ, ο οποίος είναι διακεκριμένος συνεργάτης του Ινστιτούτου Schumacher για τα Αειφόρα Συστήματα με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.
.jpg?t=JtZyDdvNxmWVeusDMaKtIg)
Η Gaya Herrington, αντιπρόεδρος της Schneider Electric, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε στον Independent ότι συμφωνεί με όλα τα βασικά σημεία του Ahmed.
Ζούμε σε μια ιστορική στιγμή «τώρα ή ποτέ» και αυτό που θα κάνουμε τα επόμενα πέντε χρόνια θα καθορίσει τα επίπεδα ευημερίας μας για το υπόλοιπο αυτού του αιώνα.
Χρησιμοποιώντας την επιστημονική βιβλιογραφία, η μελέτη προσφέρει μια θεωρία για την άνοδο και την πτώση των πολιτισμών, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται στα πρόθυρα του επόμενου «τεράστιου βήματος» στην εξέλιξη, εάν η πρόοδος δεν ανακοπεί από τον αυταρχισμό.
Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι πολιτισμοί εξελίσσονται μέσα από έναν κύκλο ζωής τεσσάρων σταδίων: ανάπτυξη, σταθερότητα, παρακμή και τελικά μετασχηματισμός. Ο σημερινός βιομηχανικός πολιτισμός, λέει, κινείται μέσα στην παρακμή.
«Η ανθρωπότητα ωθεί τον πλανήτη στα όριά του» και η ανάγκη για δράση είναι σήμερα, όχι αύριο
Γιατί ο κόσμος έχει φτάσει στο στάδιο της παρακμής;
Η αύξηση της αυταρχικής πολιτικής και οι προσπάθειες για την προστασία της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων – που παράγουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή – είναι παράγοντες που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τον πολιτισμό, λέει ο Ahmed. Η παγκόσμια μείωση της ενεργειακής απόδοσης της επένδυσης έχει κεντρικό ρόλο στην παρακμή.

Η επένδυση σε προσεκτικά σχεδιασμένη καθαρή ενέργεια και σε νέες υλικές δυνατότητες, όπως αυτή της βιομηχανίας, της τεχνητής νοημοσύνης, της τρισδιάστατης εκτύπωσης και της γεωργίας που καλλιεργείται στο εργαστήριο, θα μπορούσε να δημιουργήσει νέες μορφές δικτυωμένης υπεραφθονίας – όταν υπάρχει αφθονία πόρων που διατίθενται μέσω δικτύων – που προστατεύουν τα γήινα συστήματα. Αλλά, δεν μπορούν να κυβερνηθούν από τις παλιές, συγκεντρωτικές βιομηχανικές ιεραρχίες, δηλώνει ο Ahmed.
Ο ίδιος καταλήγει πως τελικά υπάρχει ένα χάσμα ανάμεσα στο νέο και το παλιό σύστημα, που οδηγεί σε πολιτικές και πολιτιστικές διαταραχές και παγκόσμιες κρίσεις.
Αναδύεται ένας καταπληκτικός νέος χώρος δυνατοτήτων, όπου η ανθρωπότητα θα μπορούσε να παρέχει στον εαυτό της υπερπληθώρα ενέργειας, μεταφορών, τροφής και γνώσης χωρίς να βλάψει τη γη. Αυτό θα μπορούσε να είναι το επόμενο γιγαντιαίο άλμα στην ανθρώπινη εξέλιξη. Αλλά αν αποτύχουμε να εξελιχθούμε πραγματικά ως άνθρωποι, επαναπρογραμματίζοντας τον τρόπο με τον οποίο κυβερνάμε αυτές τις αναδυόμενες δυνατότητες με υπευθυνότητα και προς όφελος όλων, θα μπορούσαν να γίνουν η καταστροφή μας.
Εξηγεί, μάλιστα, πως αυτό που ο άνθρωπος πρέπει να κάνει είναι να αξιοποιήσει θετικά τις δυνατότητες που του δίνονται, χωρίς απληστία.
Στο νέο του βιβλίο A Darwinian Survival Guide, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τορόντο, Daniel Brooks, αναφέρει ότι ενώ ο κίνδυνος είναι μεγάλος και ο χρόνος σύντομος, οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν την αλλαγή να συμβεί.
Το έγγραφο του Ahmed έρχεται μετά από σοβαρές προειδοποιήσεις σχετικά με την ταχεία αύξηση της θερμοκρασίας της Γης στο μέλλον. Πέρυσι, μια ομάδα διεθνών επιστημόνων δήλωσε ότι έξι από τα εννέα πλανητικά όρια της Γης – που ορίζουν έναν ασφαλή χώρο λειτουργίας για την ανθρωπότητα – έχουν ξεπεραστεί.
«Αυτή η ενημέρωση για τα πλανητικά όρια απεικονίζει σαφώς έναν ασθενή που δεν είναι καλά, καθώς η πίεση στον πλανήτη αυξάνεται και ζωτικά όρια παραβιάζονται. Δεν ξέρουμε για πόσο καιρό μπορούμε να συνεχίσουμε να παραβιάζουμε αυτά τα βασικά όρια προτού οι συνδυασμένες πιέσεις οδηγήσουν σε μη αναστρέψιμες αλλαγές και ζημιές», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Johan Rockström, διευθυντής του γερμανικού Ινστιτούτου Potsdam Institute for Climate Impact Research.
Είναι αυτός τελικά ο κόσμος στον οποίο θέλουμε να ζούμε;