ΗΚαίτη Γκρέυ, η αληθινή φωνή του λαϊκού τραγουδιού, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 100 ετών, αφήνοντας πίσω της μια σπουδαία μουσική κληρονομιά που συνδέθηκε με μερικές από τις πιο εμβληματικές στιγμές της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Γεννημένη ως Αθανασία Γκιζίλη στο χωριό Μυτιληνιοί της Σάμου, στις 14 Μαΐου 1924, η Γκρέυ υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, με μια καριέρα που εκτελούσε από τη δεκαετία του 1940 μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής της.
Η φωνή της, μοναδική και χαρακτηριστική, κατάφερε να αγγίξει τις καρδιές σε όλη την Ελλάδα, ενώ η ίδια υπήρξε συνώνυμο του λαϊκού και ελαφρού τραγουδιού της εποχής.
Ωστόσο, δεν ήταν μόνο η φωνή της που την καθιέρωσε, αλλά και η μοναδική χημεία της με μεγάλους δημιουργούς και καλλιτέχνες της εποχής. Ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της μουσικής της πορείας ήταν η συνεργασία της με τον Στέλιο Καζαντζίδη , μια συνεργασία που γέννησε αθάνατες ερμηνίες και τραγούδια που παραμένουν συνδεδεμένα με τη μουσική αυτού του είδους. Μια συνεργασία που οδήγησε σε μια παθιασμένη σχέση και έναν επεισοδιακό χωρισμό.
Οι ερμηνίες της με τον Καζαντζίδη αποτελούν ορόσημο στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, αποδεικνύοντας τη συνδυασμένη δύναμη από δύο φωνές που δημιούργησαν κάτι αιώνιο.
Μέσα από αυτές τις συνεργασίες, η Γκρέυ δεν έγινε απλώς η ερμηνεύτρια μιας εποχής, αλλά και μια αδιαμφισβήτητη προσωπικότητα του ελληνικού μουσικού στερεώματος.
Η ζωή της όλη
Η ζωή της υπήρξε γεμάτη από ιστορίες και αναμνήσεις που δεν αναφέρονται μόνο στη μουσική, αλλά και τις αντιξοότητες της εποχής. Από τη φτώχεια και τις δυσκολίες των πρώτων χρόνων, κατάφερε να φτάσει στην κορυφή και να αγαπηθεί από γενιές Ελλήνων, αποτελώντας πρότυπο αφοσίωσης και σκληρής δουλειάς.
Ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός στα μπουλούκια της Ρίτας Τσάκωνα και αργότερα ασχολήθηκε με το ελαφρύ τραγούδι, συνεργαζόμενη με τον Γιάννη Βέλλα και άλλους καλλιτέχνες του είδους. Πρότυπό της υπήρξε ο Τζίμης Μακούλης. Το 1952 ηχογράφησε το πρώτο της τραγούδι, το «Το Μαράζι», σε μουσική του Γιώργου Μητσάκη. Η επιτυχία του τραγουδιού την καθιέρωσε και την ανέδειξε σε πρωταγωνίστρια στα μεγαλύτερα κέντρα της εποχής, ενώ ταυτόχρονα συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους συνθέτες της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Ερμήνευσε τις εκτελέσεις τραγουδιών συνθετών όπως: Μάρκος Βαμβακάρης, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Μητσάκης, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Κώστας Βίρβος, Θόδωρος Δερβενιώτης, Μπάμπης Μπακάλης και Γιώργος Τζαμπέτας.
Συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες, όπως: Ρόζα Εσκενάζυ, Στράτος Παγιουμτζής, Στέλιος Καζαντζίδης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Πόλυ Πάνου, Μαίρη Λίντα, Γιώτα Λύδια, Αντώνης Ρεπάνης, Στράτος Διονυσίου, Γιώργος Σπάλας Ζάρας Ραζαράκε Ελένη Βιτάλη, Γλυκερία, Χαρούλα Αλεξίου, Κωνσταντίνα, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνης Βαρδής, Στέφανος Κορκολής, Χρήστος Δάντης, Εκείνος και Εκείνος.
Για ένα μεγάλο διάστημα βρέθηκε στα μεγαλύτερα κέντρα της Αμερικής, της Αυστραλίας, του Καναδά και της Γερμανίας γνωρίζοντας τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Τζίμι Χέντριξ, τη Ρίτα Χέιγουορθ, τη Μαρία Κάλλα, τον Σταύρο Νιάρχο και τον Αριστοτέλη Ωνάση.
Άναψε το τσιγάρο
Η δεκαετία του ’60, ήταν η πιο ακριβής τραγουδίστρια της εποχής, με ημερομίσθιο που ξεπερνούσε τις 8.000 δραχμές, ποσό εξαιρετικά υψηλότερο για την εποχή. Αυτή η επαγγελματική επιτυχία αναγνώρισε ακόμα και από τα ελληνικά δικαστήρια, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη σε μια δικαστική διαμάχη με τον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Καίτη Γκρέυ ηχογράφησε περισσότερα από 1.500 τραγούδια, αφήνοντας ανεξίτηλο το σημάδι της στη μουσική σκηνή. Το 1996, αποφάσισε να αποσυρθεί από τη δισκογραφία και τα νυχτερινά κέντρα, κλείνοντας έτσι έναν κύκλο γεμάτο επιτυχίες.
Το 1995, η ζωή της προοριζόταν να γίνει σειρά στην τηλεόραση, με τον Κώστα Φέρρη να υπογράψει συμβόλαιο με τον ΑΝΤ1 για τη μεταφορά της θρυλικής πορείας της στη μικρή οθόνη. Ωστόσο, η παραγωγή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, καθώς ο προϋπολογισμός δεν επαρκούσε για τα 26 επεισόδια που είχαν συμφωνηθεί. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Αίγυπτο, ενώ το τραγούδι της σειράς «Εγώ σε νίκησα ζωή», ερμηνευμένο από τον Γιάννη Πάριο, δεν κυκλοφόρησε ποτέ στη δισκογραφία.
Το 2006, κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της, με τίτλο «Έτσι όπως τα έζησα», προσφέροντας μια ειλικρινή ματιά στη ζωή και την καριέρα της. Εκτός από τη μουσική της καριέρας, συμμετείχε και σε 19 ταινίες, όπου αναδείχθηκε τόσο ως ηθοποιός όσο και ως τραγουδίστρια, αφήνοντας μια πλούσια και πολυδιάστατη κληρονομιά στην ελληνική τέχνη.
Με τον θάνατό της, χάνεται και μια από τις πιο σημαντικές φωνές της, μια γυναίκα που έγραψε τη δική της ιστορία στον κόσμο της μουσικής για περισσότερες από έξι δεκαετίες.
Η παθιασμένη προσωπική της ζωή
Η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού τραγουδιού, είχε μια ζωή γεμάτη από πάθη που σηματοδότησε την πορεία της. Στη ζωή της είχε δύο σημαντικούς αρραβώνες με δύο από τους πιο διάσημους Έλληνες καλλιτέχνες: τον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Επιπλέον, υπήρξε σε σχέση με τον εφοπλιστή Νίκο Λαιμό και τον ηθοποιό Κώστα Καρρά.
Η ίδια παντρεύτηκε δύο φορές: πρώτα με τον Νίκο Ηλιάδη σε ηλικία 15 ετών, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Φίλιππο (1947) και τον Βασίλη (1950–2021). Στη συνέχεια, παντρεύτηκε τον χρυσοχόο Μιχάλη Παπαναστασόπουλο.
Η αγάπη της για την οικογένεια της ήταν αδιαπραγμάτευτη, και η ίδια υπερηφανευόταν για την εγγονή της, την τραγουδίστρια Αγγελική Ηλιάδη, που ακολούθησε τα δικά της βήματα στον καλλιτεχνικό χώρο.
Το κεφάλαιο Στέλιος και το τέλος
Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ο μεγάλος έρωτας της ζωής της Καίτης Γκρέυ, με τη σχέση τους να χαρακτηρίζεται από έντονα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα και έντονο πάθος. Παρά την έντονη χημεία τους, ο χωρισμός τους ήταν επεισοδιακός.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της στη Νέα Σμύρνη χωρίς πιθανότατα να ξέρει για τον θανάτο του πατέρα της Αγγελικής. Νοσηλευόταν για μήνες στο νοσοκομείο μετά από ένα βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη. Το Οκτώβριο του 2024, πήρε εξιτήριο και επέστρεψε στο σπίτι της, όμως η υγεία της παρέμενε εύθραυστη. Η εγγονή της, η Αγγελική Ηλιάδη, είχε δηλώσει τότε με τη συγκίνηση: «Έχει αρκετά προβλήματα και μπορεί να συμβεί κάθε στιγμή… ο Θεός μόνο ξέρει».
Δυστυχώς, η σπουδαία τραγουδίστρια έφυγε από τη ζωή το πρωί της Κυριακής, 19 Ιανουαρίου 2025, στις 10:00, κλείνοντας έτσι ένα κεφάλαιο γεμάτο μουσική, πάθη και θρύλους.
Τον περασμένο Μάιο, γιόρτασε τα 100α γενέθλιά της, και ο δημοσιογράφος και στενός φίλος της, Νίκος Νικόλιζας, δημοσίευσε μια συγκινητική φωτογραφία από τη γιορτή της. Στην ανάρτησή του, ανέφερε: « Σβήσαμε και τα 100 κεράκια μόλις τώρα. Μετά από χρόνια, οι πιο πιστοί της φίλοι ήμασταν εκεί. Ο Γιάννης, η Χρύσα, η Έφη, η Μαίρη, ο Γιάννης. Εδώ και πάνω από 40 χρόνια, όλοι παρόντες. Εύχομαι να πάρει όλος ο κόσμος το DNA της τεράστιας Καίτης Γκρέ υ». Το τελευταίο διάστημα το όνομά της συζητήθηκε αρκετά λόγω της ταινίας «Υπάρχω».
«Μια γυναίκα που αγάπησε πολύ» – Η Γκρέυ μέσα από τα λεγόμενά της
Είμαι πάντα δραστήρια. Δεν το βάζω κάτω ποτέ.
Μου έλεγαν ότι είμαι γεννημένη για να είμαι τραγουδίστρια. Απαντούσα ότι είμαι γεννημένη για να είμαι μέσα στο σπίτι, στην κουζίνα.
Δεν αγαπάω τα χρήματα, δεν είμαι σπάταλη. Αν δω έναν φτωχό, απλώνω αμέσως το χέρι μου.
Αν έβαζα έναν τίτλο στη ζωή μου θα ήταν «Μου αρέσει η οικογένεια αλλά απέτυχα». Μου λείπει η οικογένεια.
Είμαι πολύ δοτική. Δεν παίρνουμε τίποτα μαζί μας. Όπως ήρθαμε, φεύγουμε.
Δεν φοβάμαι καθόλου τον θάνατο.
Τα πάω πάρα πολύ καλά με τον Θεό. Έχω τα αγαπημένα μου εικονίσματα από τον Άγιο Ευφραίμ δίπλα στο κρεβάτι μου.
Δεν θέλω να μου ζητήσει κανείς συγγνώμη, δεν με έχει πειράξει κανένας άνθρωπος.
Η θετή μου μητέρα με αγαπούσε πάρα πολύ, ακόμη τη θυμάμαι και κλαίω.
Θέλω να «φύγω» ανάλαφρα για το άλλο ταξίδι μου. Να μην έχω τύψεις.
